1. Sa karaang panahon ang Dios, sa makadaghan ug sa nagkalainlaing paagi, misulti sa atong mga katigulangan pinaagi sa mga propeta.
2. Apan niining kataposang mga adlaw misulti siya kanato pinaagi sa iyang Anak. Pinaagi kaniya gibuhat sa Dios ang tibuok nga kalibotan ug gipili siya aron manag-iya sa tanang butang.
3. Naglarawan siya sa himaya sa Dios ug diha gayod kaniya ang kinaiya sa Dios. Siya maoy nagkupot sa tibuok uniberso pinaagi sa iyang gamhanang pulong. Tapos niya hugasi ang mga tawo sa ilang mga sala, milingkod siya sa tuo sa Dios didto sa langit.
4. Ang Anak gihimong labaw pa kay sa mga anghel ingon nga gihatagan siya sa Dios ug ngalan nga halangdon pa kay sa ngalan sa mga anghel.
5. Kay wala gayoy anghel nga giingnan sa Dios:“Ikaw mao ang akong Anak;karong adlawa Amahan mo na ako.”Ug wala moingon ang Dios,“Ako mahimo niyang Amahan,ug siya mahimong akong Anak.”
6. Sa dihang gipadala sa Dios ang iyang panganay nga Anak nganhi sa kalibotan, miingon siya,“Kinahanglan simbahon siyasa tanang mga anghel sa Dios.”
7. Ug bahin sa mga anghel, mao kini ang giingon sa Dios:“Gihimo sa Dios nga sama sa hangin ang iyang mga anghel,ug ang iyang mga sulugoon sama sa nagdilaab nga kalayo.”
8. Apan bahin sa iyang Anak, miingon ang Dios:“Ang imong trono, O Dios,molungtad hangtod sa kahangtoran!Ug uban sa hustisya maghari ka sa imong gingharian.
9. Gihigugma mo ang katarongug gikasilagan mo ang daotan.Busa gipili ka sa Dios, nga imong Dios.Gilipay ka ug gipasidungganlabaw sa imong mga kauban.”
10. Miingon usab siya,“Sa sinugdan gibuhat mo, Ginoo, ang kalibotan,ug sa imong kaugalingong mga kamotgibuhat mo ang mga langit.