17. Unya tapos sa tulo ka adlaw nagpatawag ug tigom si Pablo sa mga kadagkoan sa mga Judio didto. Ug sa nagkatigom na sila miingon siya kanila, “Mga igsoon, bisag wala akoy nabuhat batok sa atong katawhan o sa mga batasan nga atong nasunod gikan sa atong mga katigulangan, gibilanggo ako didto sa Jerusalem ug gitugyan ngadto sa mga Romanhon.
18. Gisukitsukit nila ako ug ila unta akong buhian kay nakita man nila nga wala akoy nabuhat nga angay silotan sa kamatayon.
19. Apan sa dihang misupak ang mga Judio, napugos ako pag-apilar ngadto sa Emperador, bisan tuod wala akoy sumbong batok sa akong katawhan.
20. Busa mihangyo ako sa pagpakigkita ug pagpakigsulti kaninyo kay ako karon nabilanggo tungod ug alang sa paglaom sa katawhan sa Israel.”
21. Sila miingon kaniya, “Wala kami makadawat ug sulat mahitungod kanimo gikan sa Judea ug walay mga igsoon nato nga gikan didto nga nagbalita o nagsultig daotan mahitungod kanimo.
22. Apan buot kaming masayod sa imong mga hunahuna kay nahibalo kami nga bisan diin, ang mga tawo nagsulti batok niining maong pundok.”
23. Busa nagtakda silag panahon sa pagpamati kang Pablo ug sa maong adlaw daghan ang miadto sa balay nga giabotan ni Pablo. Gikan sa buntag hangtod sa gabii iyang gipasabot ngadto kanila ang mensahe ug gipamatud-an ang mahitungod sa Gingharian sa Dios. Naninguha usab siya nga motuo sila kang Jesus pinasikad sa Balaod ni Moises ug sa mga sinulat sa mga propeta.
24. Ang pipila kanila mituo sa iyang gisulti, apan ang uban wala.