21. Apan mihangyo si Pablo nga ipadayon lang ang pagbilanggo kaniya ug nga ang Emperador maoy pahukmon sa iyang kaso. Busa nagsugo ako nga prisohon lang gihapon siya hangtod ikapadala ko siya ngadto sa Emperador.”
22. Si Agripa miingon kang Festo, “Gusto akong mamati niining tawhana.” Ug si Festo mitubag, “Makapamati ka kaniya ugma.”
23. Sa pagkasunod nga adlaw miabot si Agripa ug si Bernice uban sa harianong pasundayag kinuyogan sa mga pangulo sa kasundalohan ug sa mga kadagkoan sa siyudad. Unya misugo si Festo nga paatubangon si Pablo.
24. Si Festo miingon, “Hari Agripa ug kamong tanan nga ania dinhi: Ania kining tawo nga gipasakaag mga sumbong sa tanang mga Judio dinhi ug sa Jerusalem. Maoy ilang singgit nga siya angayng patyon.
25. Apan wala akoy nakita nga may nabuhat siya nga angayng silotan sa kamatayon. Ug kay mihangyo man siya nga isang-at ngadto sa Emperador ang iyang kaso, mihukom ako nga ipadala siya ngadto kaniya.
26. Apan tungod kay wala man akoy bisan unsa nga ikasulat mahitungod kaniya ngadto sa Emperador, gipaatubang ko siya dinhi kaninyo—labi na kanimo, Hari Agripa!—aron tapos mausisa ang iyang kaso, aduna na akoy ikasulat.