31. Sila mitubag, “Saligi ang Ginoong Jesus, ug maluwas ka lakip ang imong panimalay.”
32. Unya siya ug ang tanang sakop sa iyang panimalay giwalihan nila sa pulong sa Dios.
33. Niadtong taknaa sa kagabhion gihugasan sa tinugyanan sa bilanggoan ang ilang mga samad ug gibunyagan dayon siya ug ang iyang panimalay.
34. Unya gidala niya si Pablo ug si Silas sa iyang balay ug gipakaon. Nalipay siya ug ang iyang panimalay kay siya mituo na man sa Dios.
35. Sa pagkabuntag ang mga maghuhukom nga Romanhon nagsugo sa mga opisyal sa kapulisan nga buhian si Pablo ug si Silas.
36. Busa gipahibalo sa tinugyanan sa bilanggoan si Pablo ug si Silas nga nag-ingon: “Gipabuhian na kamo sa mga maghuhukom ug lakaw kamo uban ang kalinaw.”
37. Apan miingon si Pablo ngadto sa mga pangulo, “Gipabunalan nila kami sa atubangan sa mga tawo bisag kami walay sala ug mga Romanhong lungsoranon pa gayod! Unya ila pa gayod kaming gipabilanggo. Ug karon buhian lang kami nila sa tago? Dili kana mahimo! Kinahanglan nga sila gayong mga Romanhong maghuhukom ang moanhi dinhi ug maoy mopagula kanamo.”
38. Gitaho kini sa mga pangulo sa kapulisan ngadto sa mga maghuhukom ug sa pagkadungog nila nga sila diay si Pablo ug si Silas mga Romanhon nga lungsoranon, nangahadlok sila.