27. Nagsultihanay si Pedro ug si Cornelio samtang nanulod sila sa balay ug nakita niya ang daghang mga tawo nga nagkatigom didto.
28. Si Pedro miingon kanila, “Nahibalo kamo nga ang Judio gidid-an sa iyang relihiyon sa pagduaw o pagpakigsandurot sa dili Judio. Apan gipadayag sa Dios kanako nga dili ko na isipon nga mahugaw si bisan kinsa.
29. Busa sa dihang gipakuha ninyo ako wala ako magpanuko sa pag-anhi. Karon, mangutana ako kaninyo, nganong inyo man akong gipaanhi?”
30. Si Cornelio mitubag, “Sa ingon niining taknaa, sa may mga alas tres sa hapon, upat na ka adlaw karon, nag-ampo ako sulod sa akong balay. Sa kalit mitungha sa akong atubangan ang usa ka tawo nga nagsul-ob ug masanag nga sapot
31. ug miingon, ‘Cornelio! Gidungog sa Dios ang imong pag-ampo ug gihinumdoman niya ang imong pagpanghatag ngadto sa mga kabos.