1. May usa ka tawo sa Cesarea nga ginganlag Cornelio nga kapitan sa Kasundalohang Italyano.
2. Si Cornelio usa ka tawo nga relihiyoso ug ang tibuok niyang banay nagsimba sa Dios. Dako siyag nahimo sa pagtabang sa mga kabos ug kanunay siyang nag-ampo sa Dios.
3. Mga alas tres sa hapon nakita niyag klaro sa usa ka panan-awon ang anghel sa Dios nga miduol kaniya ug miingon, “Cornelio!”
4. Mitutok siya sa anghel uban ang kahadlok ug miingon, “Unsa man, Sir?”Ang anghel mitubag, “Ang imong mga pag-ampo ug mga buhat sa kaluoy gidawat sa Dios ug nahinumdom siya kanimo.
5. Ug karon paadtoa sa Jopa ang pipila ka tawo ug ipakuha nila si Simon nga ginganlag Pedro.
6. Atua siya mag-abot sa balay ni Simon nga magpapanit nga nagpuyo duol sa dagat.”
7. Unya sa pagpahawa na sa anghel, gitawag ni Cornelio ang duha sa iyang mga sulugoon ug usa ka sundalo nga relihiyoso nga usa sa iyang mga sinaligan.
8. Gisuginlan niya sila sa nahitabo ug gipaadto sa Jopa.
9. Pagkasunod adlaw, sa may kaudtohon, samtang sila nagpaingon ug nagkaduol sa Jopa, misaka si Pedro sa atop sa balay aron sa pag-ampo.
10. Gigutom siya ug buot mokaon apan samtang gihikay pa ang pagkaon, nakakita siyag panan-awon.
11. Nakita niya nga nabukas ang langit ug may gitunton nga ingon sa usa ka dakong panapton nga gihiktan sa upat ka eskina.
12. Sa sulod niini diha ang tanang matang sa mga langgam nga ihalas ug mga mananap nga molakat ug mokamang.
13. Unya may tingog nga miingon kaniya, “Hala, Pedro, pag-ihaw ug kaon!”
14. Apan si Pedro mitubag, “Dili ko, Ginoo! Kay wala pa ako makakaon ug bisan unsa nga giilang mahugaw.”