37. Gidala niya si Pedro ug ang duha ka anak ni Sebedeo. Ug mibati siyag dakong kaguol ug kahingawa.
38. Unya miingon siya kanila, “Hilabihan ang akong kasubo nga halos ikamatay ko. Pabilin kamo dinhi ug pagtukaw uban kanako.”
39. Milakaw siya sa unahan, mihapa sa yuta ug nag-ampo nga nag-ingon, “Amahan ko, kon mahimo kuhaa kanako kining kupa sa pag-antos! Apan dili ang akong pagbuot maoy matuman kondili ang imo.”
40. Unya mibalik siya ngadto sa tulo ka tinun-an ug nakaplagan niya sila nga nangatulog. Busa giingnan niya si Pedro, “Nganong wala man mo makatukaw uban kanako bisag usa lang ka oras?
41. Pagtukaw kamo ug pag-ampo aron dili kamo madaog sa panulay. Andam ang espiritu apan luya ang lawas.”
42. Ug mibiya si Jesus pag-usab ug nag-ampo, “Amahan ko, kon imo gayong ipainom kanako kining kupa sa pag-antos, matuman ang imong pagbuot.”
43. Human niini, mibalik siya pag-usab ug naabtan niya ang mga tinun-an nga nangatulog gihapon kay katulgon man kaayo sila.
44. Mibiya na usab si Jesus kanila ug nag-ampo sa ikatulong higayon sa samang mga pulong.
45. Unya mibalik siya ngadto sa mga tinun-an ug miingon, “Nangatulog ba gihapon kamo ug namahulay? Miabot na ang oras nga ang Anak sa Tawo itugyan ngadto sa kamot sa mga makasasala.