19. “Tapos sa dugay nga panahon, mipauli ang agalon niadtong mga sulugoon ug nangayog husay kanila.
20. Ang sulugoon nga nakadawat ug lima ka puntil nga salapi miadto kaniya. Miingon siya, ‘Sir, gihatagan mo akog lima ka puntil nga salapi ug niini nakaganansya ako ug laing lima ka puntil nga salapi. Nia ra ang tanan.’
21. Miingon ang iyang agalon, ‘Maayo! Buotan ka ug matinumanon nga sulugoon. Kay kasaligan ka man sa diyutay, piyalan ko ikaw sa daghan. Dali, sulod ngari ug ambit sa akong kalipay!’
22. Unya misulod ang sulugoon nga gihatagan ug duha ka puntil nga salapi ug miingon, ‘Sir, gihatagan mo akog duha ka puntil nga salapi ug niini nakaganansya ako ug laing duha ka puntil nga salapi. Ania ang tanan.’
23. Miingon ang iyang agalon, ‘Maayo! Buotan ka ug matinumanon nga sulugoon. Kay kasaligan ka man sa diyutay, piyalan ko ikaw sa daghan. Dali, sulod ngari ug ambit sa akong kalipay!’
24. Unya misulod ang sulugoon nga nakadawat ug usa ka puntil nga salapi ug miingon, ‘Sir, nasayod ako nga estrikto ka kaayo; nag-ani ka sa wala mo itanom ug naghipos sa wala mo ipugas.
25. Nahadlok ako, busa milakaw ako ug gilubong ko ang imong salapi sa ilalom sa yuta. Tan-awa, Sir, ania ang imong salapi.’
26. Miingon ang agalon, ‘Walay hinungdan ug tapolan nga sulugoon! Nasayod ka man diay nga nag-ani ako sa wala ko itanom ug naghipos sa wala ko ipugas,
27. nganong wala mo man ideposito sa bangko ang akong salapi aron mahibalik kini kanako nga may tubo na?’
28. Ug miingon ang agalon ngadto sa laing sulugoon, ‘Kuhaa kaniya ang salapi ug ihatag ngadto sa sulugoon nga may napulo ka puntil nga salapi.
29. Kay ang anaay iya hatagan pag dugang ug makabaton siyag labaw pa sa iyang gikinahanglan. Apan ang wala gayoy iya, bisan pa gani ang diyutay nga iyaha kuhaon pa gikan kaniya.
30. Ug kining walay hinungdan nga sulugoon ilabay ngadto sa gawas diha sa kangitngit; didto maghilak siya ug magkagot ang iyang ngipon.’
31. “Inig-anhi sa Anak sa Tawo ingon nga Hari uban sa tanang mga anghel, molingkod siya sa iyang harianong trono
32. ug ang tanang tawo sa kalibotan tigumon sa iyang atubangan. Unya bahinon niya sila sa duha ka pundok, sama sa usa ka magbalantay sa hayop nga maglain sa mga karnero gikan sa mga kanding.
33. Ibutang niya ang mga karnero sa iyang tuo ug ang mga kanding sa iyang wala.
34. Unya ang Hari moingon sa mga tawo sa iyang tuo, ‘Duol kamo nga gipanalanginan sa akong Amahan ug dawata ninyo ang Gingharian nga giandam alang kaninyo sukad pa sa pagbuhat sa kalibotan.