39. Apan wala sila masayod sa nahitabo hangtod nga ang lunop miabot ug mibanlas kanilang tanan. Sama unya niini ang mahitabo inig-abot sa Anak sa Tawo.
40. Niadtong panahona, duha ka tawo magtrabaho sa uma: ang usa kuhaon ug ang usa ibilin.
41. Duha ka babaye maggaling ug pagkaon: ang usa kuhaon ug ang usa ibilin.
42. Busa pagbantay kamo kay wala kamo masayod kon unsang adlawa moanhi ang inyong Ginoo.
43. Hinumdomi kini: kon ang agalon sa panimalay nasayod pa unta unsang taknaa sa gabii moabot ang kawatan, magtukaw gayod siya ug dili motugot nga ang kawatan molungkab sa balay.
44. Busa kamo usab kinahanglan mag-andam kanunay kay moabot ang Anak sa Tawo sa takna nga kamo wala magpaabot kaniya.
45. “Busa, kinsa man ang buotan ug maalamon nga sulugoon? Kadtong gipiyalan sa iyang agalon sa pagdumala sa ubang mga sulugoon aron paghatag kanilag pagkaon sa hustong panahon.
46. Pagkabulahan niadtong sulugoon nga makaplagan sa iyang agalon nga nagtuman niini sa paghiuli niya!
47. Sultihan ko kamo nga ang maong sulugoon himoon sa agalon nga piniyalan sa tanan niyang katigayonan.
48. Apan kon daotan siya nga sulugoon, moingon siya sa iyang kaugalingon, ‘Dugay pang mouli ang akong agalon,’
49. ug mosugod siya pagpamunal sa iyang mga kaubang sulugoon ug magpalabig kaon ug inom uban sa mga palahubog.