26. “Ug kon may moingon kaninyo, ‘Tan-awa, atua siya sa dapit nga awaaw!’—ayaw kamo pag-adto didto. Kon moingon sila, ‘Tan-awa, nagtago siya diri!’—ayaw kamo pagtuo niini.
27. Kay ang Anak sa Tawo moabot sama sa kilat nga mokilab tadlas sa tibuok langit gikan sa sidlakan ngadto sa kasadpan.
28. “Asa gani ang lawas nga patay, adto usab magpundok ang mga agila.
29. “Unya tapos gayod sa kasakitan niadtong mga adlawa, mongitngit ang adlaw ug dili na modan-ag ang bulan. Mangahulog gikan sa langit ang mga bituon ug matay-og ang tibuok kalibotan.
30. Unya motungha sa langit ang timaan sa Anak sa Tawo ug manghilak ang tanang banay sa yuta ug makakita sila sa Anak sa Tawo nga moabot sinapnay sa mga panganod sa langit. Moabot siya nga may gahom ug dakong himaya.
31. Unya motingog ang dakong trumpeta ug ipadala niya ang iyang mga anghel ngadto sa upat ka suok sa kalibotan. Ilang tigumon ang pinili niyang katawhan gikan sa tanang dapit.
32. “Kuhai ninyog pagtulon-an ang kahoyng igera. Inigpanglunhaw ug inigpanghumok na sa mga sanga niini ug magsugod na kinig pangudlot, masayran ninyo nga duol na ang ting-init.
33. Busa inigkakita usab ninyo niining tanan, hisayran ninyo nga duol na ang panahon ug hapit na gayod moabot.