30. Nag-ingon kamo, ‘Kon kami nagpuyo pa lang sa panahon sa atong mga katigulangan, dili unta namo himoon ang ilang gibuhat o patyon ang mga propeta.’
31. Busa giangkon ninyo nga mga kaliwat kamo niadtong mga tawo nga mipatay sa mga propeta!
32. Sigi, padayon ug tiwasa ninyo ang gisugdan sa inyong mga katigulangan!
33. Mga bitin ug mga anak sa mga bitin! Unsaon man ninyo paglikay nga dili kamo kasilotan didto sa impirno?
34. Busa sultihan ko kamo: padad-an ko kamog mga propeta ug mga maalamon ug mga magtutudlo. Patyon ninyo ang pipila kanila ug ilansang sa krus ang uban. Ang uban pamunalan ninyo sulod sa inyong mga sinagoga ug gukdon ninyo sila gikan sa usa ka lungsod ngadto sa laing lungsod.
35. Tungod niini, ang silot sa pagpatay sa tanang mga tawo nga walay sala anha idakdak kaninyo, sukad sa pagpatay kang Abel nga walay sala ngadto sa pagpatay kang Zacarias nga anak ni Baraquias, nga inyong gipatay tungatunga sa altar ug sa Templo.
36. Sultihan ko kamo nga ang silot niining tanang pagpatay mahiagoman sa mga tawo niining panahona!
37. “O Jerusalem, Jerusalem! Gipatay mo ang mga propeta ug gibato ang mga sinugo nga gipadala sa Dios kanimo! Pagkadaghang higayon nga buot nakong tigumon ang tanan mong mga anak sama sa usa ka himungaan nga nagtigom sa iyang mga piso ilalom sa iyang mga pako apan nagdumili ka!