23. Sa mao gihapong adlaw may mga Saduseo nga miduol kang Jesus. (Kini sila ang nag-ingon nga dili mabanhaw ang mga patay.)
24. Miingon sila, “Magtutudlo, nag-ingon si Moises, ‘Kon mamatay ang usa ka tawo nga walay anak, ang iyang igsoon kinahanglang mangasawa sa biyuda sa namatay aron makabaton silag mga anak nga ilhong iya sa namatay.’
25. Karon, may pito ka magsoong lalaki. Naminyo ang kamagulangan ug namatay nga walay anak. Busa ang iyang biyuda gipangasawa sa ikaduhang igsoon.
26. Unya ang ikaduhang igsoon namatay usab nga walay anak. Ug mao usab kini ang nahitabo sa ikatulo hangtod sa ikapito.
27. Sa kataposan, namatay ang babaye.
28. Karon, sa adlaw nga banhawon na ang mga patay, kang kinsa man siyang asawa nga silang tanan naminyo man kaniya?”
29. Si Jesus mitubag kanila, “Pagkasayop ninyo! Ug kini nahitabo kay wala man kamo masayod sa Kasulatan ug sa gahom sa Dios.
30. Kay kon banhawon na ang mga patay, mahisama sila sa mga anghel sa langit ug dili na magminyoay ang mga lalaki ug mga babaye.
31. Karon, mahitungod sa mga patay nga banhawon: wala ba diay kamo makabasa sa gisulti sa Dios kaninyo? Siya miingon,
32. ‘Ako ang Dios ni Abraham, ang Dios ni Isaac ug ang Dios ni Jacob.’ Nagpasabot kini nga siya mao ang Dios sa mga buhi, dili sa mga patay.”
33. Sa pagkadungog niini sa mga tawo nahibulong sila sa iyang pagtulon-an.