40. Sama nga si Jonas tulo ka adlaw ug tulo ka gabii didto sa tiyan sa dakong isda sa dagat, tulo usab ka adlaw ug tulo ka gabii ang Anak sa Tawo sa ilalom sa yuta.
41. Sa Adlaw sa Paghukom ang mga tawo sa Ninibe mamangon ug mosudya kaninyo kay naghinulsol man sila sa ilang mga sala sa pagkadungog nila sa wali ni Jonas. Ug hibaloi nga dinhi aniay labaw pa kang Jonas!
42. Sa Adlaw sa Paghukom ang Rayna sa Sheba mobangon ug mosudya kaninyo kay mipanaw siyag layo kaayo aron lang pagpamati sa mga maalamong pagtulon-an ni Haring Solomon. Ug hibaloi nga dinhi aniay labaw pa kang Solomon!
43. “Kon ang usa ka daotang espiritu mogula gikan sa usa ka tawo, magsuroysuroy siya sa mga dapit nga mamala ug mangitag iyang kapahulayan. Kon wala siyay hikit-an,
44. moingon siya sa iyang kaugalingon, ‘Mobalik lang ko sa akong gipuy-an kaniadto.’ Busa mobalik siya ug makaplagan niya kini nga wala puy-i, limpyo ug ang tanang kasangkapan maayong pagkapahimutang.
45. Unya mogula siya ug mobalik nga magdalag laing pito ka espiritu nga labi pang daotan kay kaniya ug manulod sila ug mopuyo didto. Busa, sa kataposan, kadtong tawhana molabaw pa kadaotan kay sa sinugdan. Mao usab unya kini ang dangatan niining daotang katawhan.”
46. Samtang nakigsulti pa si Jesus sa mga tawo, miabot ang iyang inahan ug mga igsoong lalaki. Nagtindog sila didto sa gawas kay gusto makigsulti kaniya.
47. Unya usa sa mga tawo didto miingon kaniya, “Ang imong inahan ug mga igsoon atua sa gawas ug buot sila makigsulti kanimo.”
48. Si Jesus mitubag, “Kinsa man ang akong inahan? Kinsa man ang akong mga igsoon?”
49. Unya gitudlo niya ang iyang mga tinun-an ug miingon, “Tan-awa! Mao kini sila ang akong inahan ug ang akong mga igsoon.