19. Mianhi ang Anak sa Tawo ug mikaon siya ug miinom. Ug miingon na usab sila, ‘Tan-awa ninyo kining tawhana! Hangol siya sa pagkaon ug palahubog, unya higala pa gyod sa kobrador sa buhis ug sa mga makasasala!’ Apan ang kaalam sa Dios milutaw nga husto diha sa mga resulta niini.”
20. Unya gisaway pag-ayo ni Jesus ang mga lungsod diin niya himoa ang kadaghanan sa iyang mga milagro kay ang mga tawo didto wala man maghinulsol sa ilang mga sala.
21. “Pagkaalaot nimo, Corasin! Pagkaalaot usab nimo, Betsaida! Kay kon ang mga milagro nga nahimo diha kaninyo didto pa himoa sa Tiro ug sa Sidon, ang mga tawo didto dugay na unta nga nagsul-ob ug sako ug nagbolibod ug abo sa ilang ulo aron pagpaila nga sila naghinulsol sa ilang mga sala.
22. Busa hinumdomi nga sa Adlaw sa Paghukom, ang Dios mas maluoy pa sa mga taga-Tiro ug sa taga-Sidon kay kaninyo!
23. Ug ikaw, Capernaum, abi nimog ipahitaas ka ngadto sa langit? Dili. Itambog ka hinuon ngadto sa impirno! Kay kon ang mga milagro nga nahimo diha kanimo didto pa himoa sa Sodoma, ania pa unta kini hangtod karong adlawa!
24. Busa hinumdomi nga sa Adlaw sa Paghukom, ang Dios mas maluoy pa sa Sodoma kay kanimo!”
25. Unya si Jesus miingon, “O Amahan, Ginoo sa langit ug sa yuta! Nagpasalamat ako kanimo kay gipadayag man nimo ngadto sa mga walay kahibalo kining mga butanga nga imong gitago gikan sa mga maalamon ug sa mga makinaadmanon.
26. Oo, Amahan, natuman kini kay mao may imong gusto ug pagbuot.
27. “Ang akong Amahan naghatag kanako sa tanang butang. Walay nakaila sa Anak gawas sa Amahan ug walay nakaila sa Amahan gawas sa Anak ug kadtong mga tawo nga buot sa Anak nga makaila sa Amahan.
28. “Duol kamo kanako, kamong tanan nga gikapuyan ug gibug-atan sa inyong gipas-an ug papahulayon ko kamo.
29. Isangon ang akong yugo ug sunda ninyo ako kay malumo ako ug mapaubsanon sa espiritu ug makapahulay kamo.
30. Sayon ang yugo nga akong isangon kaninyo ug gaan ang ipapas-an ko kaninyo.”