1. Duha ka adlaw na lamang sa dili pa himoon ang Kasaulogan sa Pagsaylo ug ang Kasaulogan sa Pan nga Walay Patubo. Ang kadagkoan sa mga pari ug ang mga magtutudlo sa Balaod nangita ug paagi sa pagdakop kang Jesus sa tago aron ilang patyon.
2. Sila miingon, “Dili ta kini buhaton sa panahon sa kasaulogan kay tingali unyag magubot ang katawhan.”
3. Didto si Jesus sa Betania, sa balay ni Simon nga sanlahon. Samtang nagkaon siya, miabot ang usa ka babaye nga may dalang tibod nga alabastro. Puno kini sa mahalon kaayong pahumot nga hinimo gikan sa lunsayng nardo. Gibuak niya ang tibod ug gibubo ang pahumot sa ulo ni Jesus.
4. Apan nangasuko ang pipila sa mga tawo nga didto niadtong higayona ug nag-ingnanay, “Pagkausik gayod sa pahumot!
5. Ikabaligya man unta kanag kapin sa tulo ka gatos ka denario ug ang halin ikahatag sa mga kabos!” Ug ilang gisaway pag-ayo ang babaye.
6. Apan miingon si Jesus kanila, “Pasagdi ninyo siya! Nganong samukon man ninyo siya? Usa ka maayong butang ang iyang gibuhat alang kanako.
7. Kanunay ninyong ikauban ang mga kabos ug bisan unsang panahona makatabang kamo kanila kon buot ninyo. Apan ako dili ninyo kanunay nga ikauban.
8. Gihimo niya ang kutob sa iyang maabot. Gipahumotan niya ang akong lawas agi ug pangandam alang sa umaabot nga paglubong.
9. Ug timan-i kini: bisag asang dapita sa kalibotan iwali kining Maayong Balita, ang nahimo niining maong babaye hisgotan gayod aron paghandom kaniya.”