1. Unya giingnan ni Jesus ang iyang mga tinun-an, “Ang mga butang nga makaangin sa mga tawo sa pagpakasala mahitabo gayod apan alaot ang tawo nga tungod kaniya mahitabo kining mga butanga.
2. Maayo pa kaniya nga hiktan ang iyang liog sa usa ka dako nga galingang bato ug itambog siya ngadto sa dagat kay sa makaangin sa usa niining gagmayng mga bata sa pagpakasala.
3. Busa pagmatngon kamo!“Kon ang imong isigkatawo makasala, badlonga siya ug kon maghinulsol, pasayloa.
4. Kon makasala siya kanimo sa makapito sulod sa usa ka adlaw ug sa matag higayon moanha siya kanimo ug moingon, ‘Naghinulsol ako,’ kinahanglan imo siyang pasayloon.”
5. Ang mga apostoles miingon sa Ginoo, “Dugangi ang among pagtuo.”
6. Ug ang Ginoo mitubag, “Kon duna kamoy pagtuo nga sama sa gidak-on sa liso sa mustasa, makasugo kamo sa kahoy nga sikomoro, ‘Maibot ug mabalhin ka ngadto sa dagat!’ ug kini motuman kaninyo.
7. “Pananglitan adunay usa kaninyo nga may sulugoon nga nagdaro o nag-atiman sa mga karnero. Inig-abot niya gikan sa uma, ingnon ba nimo siya, ‘Pagdali diha aron mokaon ka’?
8. Dili gayod! Imo hinuon siyang ingnon, ‘Andama ang akong panihapon ug unya pagbakos ug silbihi ako. Human nakog kaon, ikaw na usab!’
9. Ang usa ka sulugoon dili angayng pasalamatan tungod sa iyang pagtuman sa sugo, dili ba?
10. Mao usab kamo. Kon nakabuhat na kamo sa tanan nga gisugo kaninyo, ingna ninyo, ‘Mga sulugoon kami ug nagbuhat lamang sa among katungdanan.’”
11. Sa nagpadulong si Jesus sa Jerusalem, miagi siya sa utlanan sa Samaria ug Galilea.