6. ug dad-on pagbalik ngadto sa ila. Unya iyang dapiton ang iyang mga higala ug mga silingan, ‘Maglipay kita kay akong nakaplagan ang nawala kong karnero!’
7. Sultihan ko kamo nga ingon usab niini ang mahitabo: mas dako ang kalipay didto sa langit tungod sa usa ka makasasala nga naghinulsol kay sa 99 ka tawo nga matarong nga wala magkinahanglan sa paghinulsol.
8. “Sa laing bahin, pananglit ang usa ka babaye nga may napulo ka tagsa ka salapi, unya kawad-an ug usa, unsa may iyang buhaton? Magdagkot siya ug suga ug manilhig sa iyang balay ug iya gayod kining pangitaon hangtod nga makit-an.
9. Ug sa makit-an na niya kini, tawgon niya ang iyang mga higala ug mga silingan. Moingon siya kanila, ‘Maglipay kita kay akong nakaplagan ang nawala kong usa ka salapi!’
10. Sultihan ko kamo nga ingon usab niini ang mahitabo, mangalipay ang mga anghel sa Dios tungod sa usa ka makasasala nga naghinulsol.”
11. Ug mipadayon si Jesus sa pag-ingon, “Dihay usa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki.
12. Usa ka adlaw niana, ang manghod miingon sa iyang amahan, ‘Tay, hatagi na ako sa akong bahin sa katigayonan.’ Busa gibahin sa amahan ang iyang katigayonan tali sa duha niya ka anak.
13. Tapos sa pipila ka adlaw, gibaligya sa manghod ang iyang bahin ug milangyaw siya sa layong dapit diin giusik-usikan niya ang iyang salapi sa mga kahilayan,
14. hangtod nga nahurot ang tanan. Unya miabot ang usa ka dakong gutom niadtong dapita ug nahimo siyang walay nahot.