39. Ug timan-i kini: kon nahibalo pa ang tagbalay kanus-a moabot ang kawatan, dili gayod siya motugot nga lungkabon sa kawatan ang iyang balay.
40. Busa kamo usab kinahanglan mangandam kay ang Anak sa Tawo moabot sa oras nga wala ninyo paabota.”
41. Unya miingon si Pedro, “Ginoo, nagsugilon ka ba niining sambingaya alang kanamo lamang o gitumong mo ba kini sa tanan?”
42. Ang Ginoo mitubag, “Kinsa ba diay ang buotan ug maalamon nga sulugoon nga maoy tugyanan sa iyang agalon pagdumala sa panimalay ug paghatag sa ubang mga sulugoon sa ilang bahin sa pagkaon sa husto nga panahon?
43. Bulahan kadtong sulugoon nga makaplagan sa iyang agalon nga nagtuman niini sa paghiuli niya.
44. Sultihan ko kamo: ang agalon maghimo niadtong maong sulugoon nga tinugyanan sa tanan niyang katigayonan.
45. Apan kon kadtong maong sulugoon moingon sa iyang kaugalingon, ‘Dugay pa moabot ang akong agalon’ ug unya mosugod siya pagpamunal sa kauban niyang mga sulugoon nga lalaki ug babaye ug magpalabig kaon ug inom ug maghuboghubog,
46. ug unya mahibalik ang agalon usa niana ka adlaw nga wala paabota sa sulugoon ug sa panahon nga wala niya hibaloi, tagodtagoron siya sa iyang agalon ug pahiagomon sa gidangatan sa ubang tampalasan nga sulugoon.