33. Apan may usa ka Samaryanhon nga nagpanaw niadtong dalana ug nahiagi sa tawo nga gitulisan. Sa pagkakita niya sa tawo, naluoy siya.
34. Miduol siya kaniya ug gibuboan niyag lana ug bino ang iyang mga samad ug gibugkosan. Unya gipasakay niya ang tawo sa iyang hayop ug gihatod ngadto sa usa ka balay abotanan ug didto iyang gialimahan siya.
35. Sa pagkaugma mihatag siyag duha ka denario ngadto sa tig-atiman sa abotanan ug mitugon, ‘Atimana siya ug inigbalik nako dinhi bayran ko ikaw sa imong magasto.’”
36. Ug si Jesus mitapos pag-ingon, “Karon, sa imong hunahuna kinsa man niining tulo ang nagpamatuod nga isigkatawo sa gitulisan?”
37. Ang magtutudlo sa Balaod mitubag, “Kadtong naluoy kaniya.”Si Jesus miingon, “Busa lakaw ug buhata ang sama sa iyang gibuhat.”
38. Samtang nagpadayon pagpanaw si Jesus ug ang iyang mga tinun-an, nahiabot sila sa usa ka balangay diin may usa ka babaye nga ginganlag Marta nga miabiabi kaniya didto sa iyang balay.
39. May igsoon siyang babaye nga ginganlag Maria nga milingkod sa tiilan sa Ginoo ug namati sa iyang gitudlo.
40. Si Marta nagkapuliki sa pagsilbi kanila busa miduol siya ug miingon, “Ginoo, dili ka ba manumbaling nga gipasagdan man lamang ako sa akong igsoon sa tanang buluhaton sa balay? Sultihi siya nga motabang kanako.”
41. Apan ang Ginoo mitubag kaniya, “Marta, Marta, naguol ug nahingawa ka sa daghang mga butang
42. nga usa ra man unta ang gikinahanglan. Gipili ni Maria ang labing maayo ug walay makakuha niini gikan kaniya.”