17. Busa si Jesus mitubag kanila, “Ang akong Amahan nagbuhat hangtod karon busa ako nagbuhat usab.”
18. Tungod niini misamot hinuon ang tinguha sa mga kadagkoan sa mga Judio sa pagpatay kaniya. Kini dili lamang tungod kay gilapas niya ang balaod sa Adlawng Igpapahulay kondili miingon pa gayod siya nga ang Dios iyang Amahan ug sa ingon niini gipakasama niya ang iyang kaugalingon sa Dios.
19. Busa miingon si Jesus kanila, “Sultihan ko kamo: ang Anak walay mahimo sa iyang kaugalingon. Nagbuhat lamang siya sa nakita niya nga gibuhat sa iyang Amahan. Ang gibuhat sa Amahan, gibuhat usab sa Anak.
20. Kay ang Amahan nahigugma sa Anak ug iyang gipakita ngadto sa Anak ang tanan nga iyang gibuhat. Ug ipakita pa gayod kaniya sa Amahan ang mga butang nga labi pang kahibulongan kay niini. Ug mahibulong kamong tanan.
21. Kay sama nga banhawon sa Amahan ang mga patay ug hatagag kinabuhi, banhawon usab sa Anak ug hatagag kinabuhi ang buot niyang banhawon.
22. Ang Amahan dili maghukom kang bisan kinsa kay gihatag niya sa iyang Anak ang hingpit nga katungod sa paghukom
23. aron ang tanan magpasidungog sa Anak sama nga sila nagpasidungog sa Amahan. Ang dili magpasidungog sa Anak dili usab magpasidungog sa Amahan nga nagpadala kaniya.
24. “Sultihan ko kamo: ang mamati sa akong gisulti ug motuo kaniya nga nagpadala kanako, may kinabuhing dayon. Siya dili silotan kay nakalatas na man siya gikan sa kamatayon ngadto sa kinabuhi.
25. Sultihan ko kamo: hapit na moabot ang panahon ug gani miabot na nga ang mga patay makabati sa tingog sa Anak sa Dios ug mabuhi ang mamati niini.
26. Sama nga ang Amahan mao ang tinubdan sa kinabuhi, gitugot usab niya nga ang iyang Anak mahimong tinubdan sa kinabuhi.
27. Ug iyang gihatagan ang Anak sa katungod sa paghukom kay siya mao man ang Anak sa Tawo.
28. Ayaw kamo kahibulong kay moabot ang panahon nga ang tanang mga patay makadungog sa iyang tingog