21. Si Jesus miingon kaniya, “Babaye, tuohi ako nga moabot ang panahon nga dili na kamo mabalaka asang dapita simbaha ang Amahan—dinhi ba niining bukira o sa Jerusalem.
22. Kamong mga Samaryanhon wala makaila sa inyong gisimba apan kaming mga Judio nakaila sa among gisimba kay ang kaluwasan naggikan man sa mga Judio.
23. Apan hapit na moabot ang panahon ug karon ania na nga ang matuod nga magsisimba magsimba sa Amahan diha sa espiritu ug sa kamatuoran. Mao kini ang mga magsisimba nga gusto sa Amahan nga maoy magsimba kaniya.
24. Ang Dios Espiritu ug kadtong magsimba kaniya kinahanglang magsimba diha sa espiritu ug sa kamatuoran.”
25. Miingon kaniya ang babaye, “Nasayod ako nga moanhi ang Mesiyas nga ginganlag Cristo. Inig-abot niya, iya kitang sultihan sa tanan.”
26. Si Jesus mitubag, “Ako nga nakigsulti kanimo mao siya.”
27. Niadtong higayona nahibalik ang mga tinun-an ni Jesus ug natingala sila pag-ayo sa pagkakita nila nga nakigsulti siya sa usa ka babaye. Apan walay usa kanila nga nakapangutana sa babaye kon unsay iyang gusto, o nangutana kang Jesus nganong nakigsulti siya sa babaye.
28. Unya gibiyaan sa babaye ang iyang banga ug mibalik siya sa lungsod ug giingnan niya ang mga tawo,
29. “Dali kamo ug tan-awa ninyo ang tawo nga misulti kanako sa tanan nga akong nabuhat. Siya na ba kaha ang Mesiyas?”
30. Busa namiya sila sa lungsod ug nangadto kang Jesus.
31. Niadtong higayona ang mga tinun-an miagda kang Jesus, “Rabi, kaon na!”
32. Apan siya mitubag, “May pagkaon ako nga wala ninyo hisayri.”
33. Busa ang mga tinun-an nagpangutan-anay, “May nagdala ba kaha kaniyag pagkaon?”
34. Si Jesus miingon kanila, “Ang akong pagkaon mao ang pagtuman sa kabubut-on sa nagpadala kanako ug sa paghuman sa buluhaton nga iyang gipabuhat kanako.
35. Dili ba nag-ingon man kamo mga upat pa ka bulan una moabot ang ting-ani? Apan tan-awa ninyo ang kaumahan: hinog na ang mga bunga ug husto nang anihon!