1. May usa ka tawo nga nasakit. Ginganlan siyag Lazaro nga taga-Betania, ang lungsod sa iyang mga igsoon nga si Maria ug si Marta. (
2. Mao kini ang Maria nga mibubo ug pahumot sa tiil sa Ginoo ug gipahiran kini sa iyang buhok. Si Lazaro iyang igsoon.)
3. Busa ang magsoon nga si Maria ug si Marta nagpadalag balita kang Jesus nga nasakit si Lazaro, ang suod niyang higala.
4. Sa pagkabalita ni Jesus niini, miingon siya, “Dili siya mamatay niining sakita. Nahitabo kini aron kapasidunggan ang Dios ug pinaagi niini kapasidunggan usab ang Anak sa Dios.”
5. Gimahal ni Jesus ang magsoon nga si Marta, Maria ug Lazaro.
6. Sa pagkabalita niya nga nasakit si Lazaro, nagpabilin usa siyag duha pa ka adlaw niadtong dapita.
7. Unya miingon siya sa mga tinun-an, “Mamalik kita sa Judea.”
8. Ang mga tinun-an mitubag, “Magtutudlo, dili pa dugay nga ang mga tawo nagtinguha pagbato kanimo. Nganong mobalik ka man didto?”
9. Si Jesus miingon, “May 12 ka takna ang usa ka adlaw, dili ba? Busa ang tawo nga maglakaw sa adlawng dako dili madagma kay hayag man.
10. Apan kon maglakaw siya sa gabii, madagma siya kay ngitngit man.”
11. Gisulti kini ni Jesus ug midugang pa gayod siya pag-ingon, “Ang atong higala nga si Lazaro natulog apan moadto ako aron pagpukaw kaniya.”
12. Ang mga tinun-an mitubag, “Kon natulog lamang siya, Ginoo, mamaayo siya.”
13. Ang buot ipasabot ni Jesus mao nga si Lazaro namatay na apan abi nila ug si Jesus naghisgot ug natural lang nga pagkatulog.
14. Busa gisultihan sila ni Jesus sa walay lipudlipod, “Patay na si Lazaro
15. apan tungod kaninyo nalipay ako nga wala ako didto uban kaniya aron motuo kamo. Adtoon ta siya.”
16. Si Tomas nga ginganlag “ang Kaluha” miingon sa iyang isigkatinun-an, “Manguyog kitang tanan sa Magtutudlo aron mohatag usab sa atong kinabuhi uban kaniya.”
17. Sa pag-abot ni Jesus, nasayran niya nga si Lazaro upat na ka adlaw didto sa sulod sa lubnganan.
18. Ang Betania mga tulo ka kilometro lamang gikan sa Jerusalem
19. ug daghan ang mga Judio nga miduaw kang Marta ug kang Maria aron pagduyog sa ilang kaguol tungod sa kamatayon sa ilang igsoon.
20. Sa pagkabalita ni Marta nga miabot si Jesus, migula siya aron sa pagsugat kaniya apan si Maria nagpabilin sa balay.
21. Si Marta miingon kang Jesus, “Kon dinhi ka pa lamang, Ginoo, dili unta mamatay ang akong igsoon!
22. Hinuon, nasayod ako nga bisan karon mohatag ang Dios kanimo bisag unsay imong pangayoon.”
23. Si Jesus miingon kaniya, “Mabanhaw ang imong igsoon.”
24. Siya mitubag, “Nahibalo ako nga mabanhaw siya sa kataposang adlaw.”
25. Ug si Jesus miingon kaniya, “Ako mao ang pagkabanhaw ug ang kinabuhi. Ang nagtuo kanako, bisan tuod mamatay, mabuhi.
26. Ug ang tanan nga buhi ug nagtuo kanako dili gayod mamatay. Mituo ka ba niini?”
27. Ug siya mitubag, “Oo, Ginoo, mituo ako nga ikaw ang Mesiyas, ang Anak sa Dios nga gisaad nga moanhi sa kalibotan.”
28. Human kini isulti ni Marta, mibalik siya ug gitawag sa tago ang iyang igsoon nga si Maria ug giingnan, “Ania ang Magtutudlo ug nangita siya kanimo.”
29. Sa pagkadungog ni Maria niini, mitindog dayon siya ug midali paggula aron pagtagbo kang Jesus.
30. Si Jesus wala pa moabot sa lungsod niining higayona. Didto pa siya sa dapit diin siya tagboa ni Marta.
31. Ang mga tawo nga didto sa balay uban kang Maria aron pagduyog sa iyang kaguol misunod kaniya sa pagkakita nila nga mitindog siya ug midali paggula. Abi nila ug moadto siya sa lubong aron paghilak didto.
32. Miabot si Maria sa dapit diin didto si Jesus. Sa pagkakita niya kang Jesus, mihapa siya sa tiilan ni Jesus ug miingon, “Ginoo, kon dinhi ka pa lamang, dili unta mamatay ang akong igsoon!”
33. Sa pagkakita ni Jesus nga naghilak si Maria ingon man ang mga tawo nga mikuyog kaniya, natandog siya pag-ayo ug nanghupaw siya.
34. “Hain mang lubnganan ninyo siya gibutang?” nangutana siya kanila.“Dali ngari ug tan-awa, Ginoo,” mitubag sila.
35. Ug mihilak si Jesus.
36. Tungod niini ang mga tawo miingon, “Tan-awa, pagkadako gayod sa iyang paghigugma kang Lazaro!”
37. Apan ang uban miingon, “Dili ba giayo man niya ang buta? Nganong wala man siya makapugong sa kamatayon ni Lazaro?”
38. Natandog na usab ang pagbati ni Jesus ug miadto siya sa lubnganan. Usa kini ka langub ug ang pultahan niini gialihag bato.
39. “Kuhaa ninyo ang bato!” misugo si Jesus.Si Marta, ang igsoon sa namatay, miingon, “Ginoo, baho na siya karon kay upat na man siya ka adlaw sulod sa lubnganan!”
40. Si Jesus miingon kaniya, “Wala ko ba ikaw sultihi nga kon motuo ka makita mo ang himaya sa Dios?”
41. Ug ilang gikuha ang bato. Unya mihangad si Jesus ug miingon, “Amahan, nagpasalamat ako kanimo nga namati ka kanako.
42. Nasayod ako nga kanunay kang mamati kanako. Apan nagsulti ako niini tungod niining mga tawo nga ania dinhi, aron sila motuo nga ikaw maoy nagpadala kanako.”
43. Ug human niya isulti kini, misinggit siya, “Lazaro, gula ngari!”
44. Ug migula ang namatay nga binugkosan ug mga bendahi ang iyang mga kamot ug tiil ug ang iyang nawong pinutos ug panapton. “Badbari ninyo siya ug palakta,” giingnan sila ni Jesus.
45. Daghan sa mga tawo nga miduaw kang Maria ug nakakita sa gibuhat ni Jesus ang mituo kaniya.
46. Apan ang uban kanila miadto sa mga Pariseo ug misugilon sa gibuhat ni Jesus.
47. Busa ang mga Pariseo ug ang mga kadagkoan sa mga pari mitawag ug tigom sa Labawng Hukmanan ug miingon, “Unsa may atong buhaton nga kining tawhana naghimo mag daghang milagro?
48. Kon pasagdan ta siya, ang tanan motuo kaniya. Unya manganhi ang kadagkoang Romanhon ug gun-obon nila ang Templo ug ang tibuok nasod!”
49. Usa kanila nga ginganlag Caifas, ang Pangulong Pari niadtong tuiga, miingon, “Way hibangkaagan!
50. Wala ba kamo mahibalo nga mas maayo alang kaninyo nga usa ra ka tawo ang mamatay alang sa katawhan kay sa malaglag ang tibuok nasod?”
51. Gisulti niya kini dili sa iyang kaugalingong kabubut-on kondili, ingon nga Pangulong Pari niadtong tuiga, nagtagna siya nga si Jesus kinahanglan mamatay alang sa mga Judio
52. ug dili lamang alang kanila, kondili aron pagtigom ug paghiusa sa nagkatibulaag nga mga anak sa Dios.
53. Sukad niadtong adlawa, ang kadagkoan sa mga Judio naglaraw sa pagpatay kang Jesus.
54. Tungod niini si Jesus wala na magpasayasaya paglakaw didto sa Judea. Miadto hinuon siya sa usa ka dapit nga duol sa kamingawan, sa usa ka lungsod nga ginganlag Efraim, diin nagpabilin siya uban sa iyang mga tinun-an.
55. Ang Kasaulogan sa Pagsaylo duol na ug daghan ang nanungas ngadto sa Jerusalem gikan sa kalungsoran aron pagtuman sa seremonyas sa pagpanghinlo sa dili pa moabot ang kasaulogan.
56. Nangita sila kang Jesus ug samtang nagkapundok sila didto sa Templo, nagpangutan-anay sila, “Unsa may inyong hunahuna? Motambong kaha siya sa kasaulogan?”
57. Ang mga kadagkoan sa mga pari ug ang mga Pariseo nagsugo nga kon may masayod hain si Jesus, kinahanglan itaho niya kini aron madakop nila siya.