1. Unya nakita ko ang Nating Karnero nga nagtindog sa Bukid sa Sion uban ang 144,000 ka tawo kansang mga agtang gisulatan sa iyang ngalan ug sa ngalan sa iyang Amahan.
2. Ug nadungog ko ang usa ka tingog gikan sa langit nga sama sa dinahunog sa dakong busay ug sa sipa nga dalugdog. Ang nadungog kong tingog sama sa honi sa gitugtog nga mga alpa.
3. Ang 144,000 ka tawo nagtindog atubangan sa trono ug sa upat ka buhing binuhat ug sa mga pangulo. Nag-awit silag bag-ong awit ug walay makamao sa maong awit gawas sa 144,000 nga gitubos gikan sa kalibotan.
4. Kini sila nagpabiling putli kay wala man sila makighilawas sa mga babaye. Mga ulay sila. Mag-uban-uban sila sa Nating Karnero bisan asa siya; gitubos sila ug mao ang unang gihalad ngadto sa Dios ug sa Nating Karnero.
5. Wala gayod sila mamakak ug walay ikasaway kanila.
6. Unya nakita ko ang laing anghel nga naglupad ug nagdala sa walay kataposang mensahe aron isangyaw ngadto sa tanang katawhan sa kalibotan sa nagkalainlaing nasod, banay ug pinulongan.
7. Ug misulti siya ug kusog, “Kahadloki ang Dios ug dayga siya kay miabot na ang panahon nga hukman niya ang katawhan. Simbaha siya nga maoy nagbuhat sa langit ug sa yuta, sa dagat ug sa mga tuboran sa tubig!”
8. May ikaduhang anghel nga misunod sa nahiuna ug nag-ingon, “Napukan na! Napukan na gayod ang gamhanang Babilonia nga mipainom sa tanang katawhan sa bino sa iyang mahugawng kaulag!”