1. Minahal kong mga igsoon, kini ang ikaduha kong sulat kaninyo. Sa una kong sulat ug niining sulata, gipaningkamotan ko ang pagpukaw sa inyong mga maayong hunahuna pinaagi sa pagpahinumdom kaninyo niining mga butanga.
2. Buot ko nga inyong hinumdoman ang gisulti sa mga balaang propeta kaniadto ug ang sugo sa Ginoo ug Manluluwas nga gihatag kaninyo pinaagi sa inyong mga apostoles.
3. Una sa tanan, angay ninyong hibaloan nga sa kataposang mga adlaw may mga tawo nga manungha kansang mga kinabuhi gigamhan sa ilang kailibgon. Magbugalbugal sila kaninyo
4. sa pag-ingon, “Dili ba misaad man siya nga mobalik? Hain na man siya? Nangamatay na lang ang among mga ginikanan apan mao gihapon ang kahimtang sa kalibotan sukad pa sa pagbuhat niini!”
5. Gituyo nila ang dili pagtagad niining maong kamatuoran: nga kaniadto gibuhat sa Dios ang langit ug ang yuta pinaagi sa iyang pulong. Ang kalibotan gibuhat gikan sa tubig ug pinaagi sa tubig;
6. ug pinaagi usab sa tubig sa lunop ang unang kalibotan gilaglag.
7. Apan pinaagi usab sa pulong sa Dios ang kalangitan ug ang yuta nga atong nakita karon gitagana aron laglagon pinaagi sa kalayo. Giandam kini alang sa adlaw nga ang mga daotan hukman ug laglagon.