35. Apan adunay mangutana, “Unsaon man pagkabanhaw sa mga patay? Unsa mang lawasa ang ilang maangkon?”
36. Mga buangbuang! Inigpugas ninyog binhi, dili kini moturok gawas kon mamatay una kini.
37. Ug inigpugas ninyo, dili hingkod na nga tanom ang inyong ipugas kondili liso o binhi lamang sama sa trigo ug uban pa.
38. Gihatagan kini sa Dios ug lawas sumala sa iyang gusto ingon man ang matag binhi.
39. Dili managsama ang unod sa tanang binuhat. Lain ang unod sa mga tawo, lain ang sa mga mananap, lain ang sa mga langgam ug lain usab ang sa mga isda.
40. May mga lawas nga langitnon ug may mga lawas nga yutan-on. May kaanyag nga iya sa langitnong mga lawas ug laing matang sa kaanyag sa yutan-ong mga lawas.
41. Ang adlaw may kaugalingong katahom, ang bulan usab may laing katahom ug ang mga bituon may lahi nga katahom kay nagkalainlain ang matang sa katahom sa mga bituon.
42. Ingon niini ang mahitabo sa panahon nga banhawon na ang mga patay. Ang lawas nga ilubong madunot, apan sa pagbanhaw na niini, dili na kini madunot.
43. Gilubong kini nga walay bili ug huyang apan kon banhawon na kini mahimayaon na ug lig-on.
44. Iniglubong niini, lawas kini nga yutan-on apan kon banhawon na kini, lawas na nga espirituhanon.
45. Kay ang kasulatan nag-ingon, “Ang unang tawo nga si Adan gibuhat nga buhi,” apan ang kataposang Adan mao ang Espiritu nga naghatag ug kinabuhi.
46. Dili ang espirituhanon maoy nag-una kondili ang lawasnon ug mosunod ang espirituhanon.