1. “Kamong mga taga-Israel, kansang mga katigulangan gipagawas ko gikan sa Ehipto, pamatia ninyo kining ginaingon ko batok kaninyo:
2. Sa tanang mga katawhan sa tibuok kalibotan kamo lang gayod ang akong gipili nga mahimong akong katawhan. Busa silotan ko kamo tungod sa tanan ninyong mga sala.”
3. Magkuyog ba ang duha ka tawo sa pagpanglakaw kon wala sila magsabot?
4. Mongulob ba ang liyon sa lasang kon wala siyay tukbonon? Ug mongulob ba siya sa iyang tagoanan kon wala siyay nadakpan?
5. Malit-agan ba ang langgam kon wala butangi ug paon ang lit-ag? Mowitik ba ang lit-ag kon wala kini nalit-agan?
6. Dili ba mangurog sa kahadlok ang mga tawo kon patingogon na ang budyong sa pagpahibalo nga may mga kaaway nga misulong? Kon moabot ang kalamidad sa usa ka siyudad, dili ba ang Ginoo mao ang nagpadala niini?
7. Sa pagkatinuod, dili mohimo ang Ginoong Dios ug bisan unsa kon dili una niya kini ikapadayag sa iyang mga alagad nga mga propeta.
8. Kinsay dili mahadlok kon mongulob na ang liyon? Kinsa ba ang dili makapadayag sa mensahe sa Ginoong Dios kon siya na mismo ang magpadayag sa imoha?
9. Sultihi ninyo ang mga pangulo nga nagapuyo diha sa lig-ong mga bahin sa Ashdod ug sa Ehipto nga magtigom didto sa mga bungtod sa Samaria ug tan-awon nila ang labihan nga kagubot ug ang mga pagpangdaog-daog nga nagakahitabo niana nga lungsod.
10-11. Dili sila kahibalong mobuhat ug matarong, ug ang lig-ong mga bahin sa ilang lungsod puno sa mga butang nga kinawat ug inilog. Busa mao kini ang giingon sa Ginoong Dios batok sa Samaria: “Sulongon kamo sa mga kaaway, ug gub-on nila ang inyong mga depensa. Kuhaon nila ang mga kabtangan diha sa lig-ong mga bahin sa inyong lungsod.”