19. Busa nag-ampo ako, “O Ginoo, pamatia intawon kining isulti ko kanimo ingon man ang gipanulti sa akong mga kaaway batok kanako.
20. Daotan ba diay ang balos sa kaayo? Apan naghimo silag lit-ag alang kanako. Hinumdomi nga midangop ako kanimo aron paghangyo kanimo nga hunongon mo unta ang imong kasuko kanila.
21. Apan karon, O Ginoo, pamatya ang ilang mga anak pinaagi sa gutom ug sa gubat. Mawad-an untag bana ug mga anak ang mga asawa. Mangamatay unta sa sakit ang mga lalaking hamtong ug mangamatay unta sa gubat ang mga batan-on!
22. Ipaguba sa mga tawong daotan ang ilang kabalayan sa kalit lamang ug pasinggita sila sa kalisang! Naggahong sila alang kanako ug nagtaod silag mga lit-ag aron pagbitik kanako.
23. Apan masayod ka, O Ginoo, sa tanan nilang laraw sa pagpatay kanako. Ayaw sila pasayloa sa ilang daotang mga buhat ug sa ilang mga sala. Pahiagoma sila sa kaparotan ug ipahamtang kanila ang imong kapungot.”