1. Ug miingon kanila si Jesus, “Ayaw kamog kaguol. Salig kamo sa Dios ug salig usab kanako.
2. Sa balay sa akong Amahan adunay daghang mga lawak ug moadto ako aron pag-andam ug dapit alang kaninyo. Kon dili pa kini tinuod, dili ko unta kamo sultihan niini.
3. Ug kon atua na ako didto ug makaandam nag dapit alang kaninyo, mobalik ako ug kuhaon ko kamo aron bisag asa ako, atua usab kamo.
4. Nahibalo kamo sa dalan paingon sa dapit nga akong adtoan.”
5. Apan si Tomas miingon kaniya, “Ginoo, wala kami mahibalo kon asa ka paingon busa unsaon man namo pagkatultol sa dalan?”
6. Si Jesus mitubag, “Ako ang dalan, ang kamatuoran ug ang kinabuhi. Walay makaadto sa Amahan kon dili moagi kanako.
7. Karon nga nakaila na kamo kanako, makaila usab kamo sa akong Amahan. Ug sukad karon nakaila na kamo kaniya ug nakakita kaniya.”
8. Si Felipe miingon kaniya, “Ginoo, ipakita kanamo ang Amahan ug igo na kana kanamo.”
9. Si Jesus mitubag, “Dugay na akong nakig-uban kaninyong tanan unya wala ka pa gihapon makaila kanako, Felipe? Ang nakakita kanako nakakita usab sa Amahan. Busa nganong nag-ingon ka man, ‘Ipakita kanamo ang Amahan’?
10. Wala ka ba motuo, Felipe, nga ako anaa sa Amahan ug ang Amahan ania kanako? Wala maggikan kanako ang mga pulong nga gisulti ko kaninyo. Ang Amahan nga ania kanako nagbuhat sa iyang kaugalingong buluhaton.
11. Tuohi ninyo nga ako anaa sa Amahan ug nga ang Amahan ania kanako. Kon dili kamo motuo sa akong gisulti, panuo kamo kanako tungod niining maong mga buhat.
12. Ang tinuod mao kini: ang motuo kanako magbuhat sa akong mga buhat ug magbuhat siyag labaw pa niini kay moadto man ako sa Amahan.
13. Ug buhaton ko bisan unsa ang inyong pangayoon sa akong ngalan aron himayaon ang Amahan pinaagi sa Anak.