Старият Завет

Новият Завет

1 Коринтяни 12:16-27 Цариградски (BG1871)

16. И ако речеше ухото: Понеже не съм око не съм от тялото; да ли за това то не е от тялото?

17. Ако беше всичкото тяло око, де щеше да е слушането? ако ли все слушане, де обонянието?

18. Но сега Бог е положил удовете всеки един от тях в тялото както е изволил.

19. Ако бяха били всите един уд, де щеше да е тялото?

20. Но сега удове са много, а тяло едно.

21. И не може окото да рече на ръката: Нямам потреба от тебе; или пък главата на нозете: Нямам потреба от вас.

22. Но удовете на тялото които се виждат че са по-слаби, те са много по-потребни.

23. И тези части на тялото които ни се виждат за по-безчестни, тям повече почест прилагаме, е неблагообразните наши удове имат по-голямо благообразие.

24. А благообразните наши удове нямат нужда. Но Бог е разпоредил тялото, като е дал на лишеното по-голяма почест;

25. за да няма раздор в тялото, но удовете да имат истото попечение един за друг.

26. И ако страда един уд, всите удове състрадат; ако ли слави един уд, всите удове се радват с него заедно.

27. А ви сте тяло Христово, и частно удове.

Прочетете пълната глава 1 Коринтяни 12