1. Uit die groep van Gilead, die seun van Makir, seun van Manasse uit die Josefstam, het familieleiers gekom en met Moses en met die ander familieleiers kom praat.
2. Hulle het gesê: “Meneer, die Here het u beveel om die land deur loting tussen die Israeliete te verdeel. Die Here het u ook beveel om ons broer Selofgad se grond vir sy dogters te gee.
3. As een van hulle nou met ’n man uit een van die ander Israelitiese stamme trou, sal hulle grond deel word van daardie stam waarin hulle trou. Dit sal ons grond laat minder word.
4. Wanneer die Hersteljaar vir die Israeliete aanbreek, sal die grond wat hulle geërf het, permanent deel word van die eiendom van die stam aan wie hulle dan behoort. Ons stam is dan daardie grond vir altyd kwyt.”
5. Moses het toe die volgende opdrag van die Here aan die Israeliete gegee: “Wat die mense van die Josefstam sê, is korrek.
6. Wat die saak van die dogters van Selofgad betref, bepaal die Here dat hulle vry is om met enigiemand te trou, mits dit uit dieselfde stam is.
7. Die grond van die Israeliete mag nie van een stam na ’n ander verwissel nie. Elke stam van die Israeliete moet die grond behou wat hulle gekry het.
8. Al die dogters wat grond erf in een van die Israelitiese stamme, mag net binne haar eie stam trou. Die Israeliete moet die grond behou wat hulle gekry het.
9. Grond mag nie van een stam na ’n ander stam oorgaan nie. Elke stam van Israel moet sy eie grond behou.”