1. Die Here het vir my gesê:
2. “Mensekind, profeteer teen die herders, die leiers van Israel. Sê vir hulle die oppermagtige Here sê: Verwoesting wag vir herders wat vir hulleself sorg! Moet herders nie hulle skape versorg nie?
3. Julle drink die melk, gebruik die wol vir klere en slag die beste skape, maar sorg nie vir die skape nie.
4. Julle sorg nie vir die swakkes, dokter nie die siekes en verbind nie die wonde van die beseerdes nie. Julle bring nie dié terug wat weggedwaal het en soek nie dié wat weggeraak het nie. Julle het hard en wreed oor hulle regeer.
5. My skape het verstrooid geraak sonder ’n herder. Hulle is maklike prooi vir enige wilde dier.
6. Hulle het op berge en oor heuwels rondgedwaal, oor die hele aarde, en tog het niemand hulle gaan soek nie.
7. “Daarom, herders, hoor die woord van die Here:
8. So seker as Ek leef, sê die oppermagtige Here, julle het die kudde verlaat en gelos sodat elke wilde dier hulle kon aanval. Julle was my herders, maar julle het nie my skape wat weggeraak het, gaan soek nie. Julle het vir julleself gesorg en nie vir die skape nie.
9. Daarom, herders, hoor die woord van die Here.
10. So sê die oppermagtige Here: Ek beskou hierdie herders nou as my vyande, en Ek hou hulle verantwoordelik vir wat met my kudde gebeur. Ek neem hulle reg weg om die kudde te versorg, en ook hulle reg om vir hulleself te sorg. Ek red my skape uit hulle mond. Die skape sal nie langer hulle slagoffer wees nie.”
11. “So sê die oppermagtige Here: Ek sal self my skape soek en vir hulle sorg.
12. Ek sal soos ’n herder wees wat na sy verstrooide kudde kyk. Ek sal my skape vind en red uit al die plekke waarheen hulle verstrooi is op daardie donker dag van oordeel.
13. Uit die nasies en lande waar hulle was, bring Ek hulle huis toe na hulle eie land. Ek laat hulle wei op die berge van Israel en in die klowe, op al die plekke waar mense lewe.
14. Ek gee hulle goeie weiveld op die hoë heuwels van Israel. Hulle sal in groen weivelde lê en herkou, op goeie velde op die berge van Israel.
15. Ek versorg self my skape en laat hulle in vrede lê en rus, sê die oppermagtige Here.
16. Ek soek na dié wat afgedwaal het en bring hulle veilig terug. Ek verbind die wonde van die beseerdes en versterk die swakkes. Maar Ek vernietig die vettes en magtiges. Ek lei die kudde in reg en geregtigheid.
17. “En wat julle betref, my kudde, my volk, so sê die oppermagtige Here: Ek oordeel regverdig tussen skaap en skaap, en tussen skaap en bok.
18. Is dit nie genoeg dat julle die beste weiveld vir julleself gehou het nie? Moet julle nou ook die res vertrap? Is dit nie genoeg dat julle skoon water vir julleself gehou het nie? Moet julle nou ook die res met julle pote modderig maak?
19. Al wat vir my kudde oorgebly het, is wat julle vertrap het. Al wat hulle kon drink, is water wat julle vuil gemaak het.
20. “Daarom, sê die oppermagtige Here, Ek oordeel tussen die vet en die maer skape.
21. Met julle skouers en horings stoot julle vet skape my swak skape weg totdat julle hulle ver weggejaag het.
22. Nou red Ek my kudde, en hulle sal nie langer geplunder word nie. Ek oordeel tussen skape.
23. En Ek stel een herder oor almal aan, my dienaar Dawid. Hy sal hulle versorg en hulle herder wees.
24. En Ek, die Here, sal hulle God wees, en my dienaar Dawid sal hulle leier wees. Ek, die Here, het so gesê!”
25. “Ek maak ’n ooreenkoms van vrede met hulle en dryf al die gevaarlike diere uit die land weg. Dan sal my volk veilig in die wildernis kan uitkamp en in die woude slaap sonder om bang te wees.
26. My volk en hulle huise, wat rondom my woonplek is, sal geseënd wees. Ek stuur reënbuie, buie van seëninge.
27. Die vrugteboorde en landerye sal volop dra. Almal sal veilig wees. Wanneer Ek hulle uit die ballingskap verlos en hulle red van die mense wat hulle verslaaf het, sal hulle besef dat Ek die Here is.
28. Hulle sal nie ander volke se slagoffers wees nie, en wilde diere sal hulle nie meer aanval nie. Hulle sal in veiligheid woon, en niemand sal hulle bangmaak nie.
29. “Ek maak hulle land bekend vir sy rekordoeste sodat my volk nooit weer honger sal wees of deur nasies bespot sal word nie.
30. “Op dié manier sal hulle besef dat Ek, die Here hulle God, by hulle is. En hulle sal besef dat hulle, die volk van Israel, my volk is, sê die oppermagtige Here.
31. Julle is my kudde, die skape van my weiveld. Julle is my volk, en Ek is julle God, sê die oppermagtige Here.”