hoofstukke

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34

Ou Testament

Nuwe Testament

Deuteronomium 15 Nuwe Lewende Vertaling (NLV)

Help dié wat arm is

1. “Aan die einde van elke sewende jaar moet jy skuld afskryf.

2. Dit is hoe dit gedoen moet word: Krediteure moet lenings aan mede-Israeliete afskryf. Hulle mag nie betaling van hulle bure of familie eis nie, want die Here se tyd van kwytskelding het aangebreek.

3. Hierdie kwytskelding van skuld geld slegs vir julle mede-Israeliete en nie vir die vreemdelinge wat onder julle woon nie.

4. Daar behoort niemand by jou te wees wat arm is nie, want die Here sal jou voorspoedig maak in die land wat Hy aan jou as ’n besondere erfdeel gee.

5. Jy sal seën ontvang as jy die opdragte van die Here jou God wat ek vandag vir jou gee, noukeurig gehoorsaam.

6. Die Here jou God sal jou seën soos Hy belowe het. Jy sal aan baie nasies geld uitleen, maar nooit self hoef te leen nie. Jy sal oor baie nasies heers, maar hulle sal nie oor jou heers nie!

7. “As daar in een van die dorpe in die land wat die Here jou God aan jou gee ’n arm Israeliet is, een van jou broers, moenie ongevoelig wees en jou hand vir hom toehou nie.

8. Maak jou hand vir hom oop en leen vir hom wat hy ook al nodig het.

9. Moenie slegte gedagtes koester en iemand ’n lening weier net omdat die sewende jaar van kwytskelding naby is nie. As jy weier om aan so ’n persoon iets te leen en die persoon in nood na die Here roep, sal jy skuldig wees aan sonde.

10. Gee gewillig sonder om gebelgd daaroor te voel en die Here jou God sal jou seën in alles wat jy doen.

11. Daar sal altyd arm mense in die land wees. Daarom beveel ek jou om jou hand oop te maak vir jou mede-Israeliet wat arm en behoeftig is.”

Vrylating vir Hebreeuse slawe

12. “As ’n mede-Israeliet, man of vrou, vrywillig jou slaaf geword het en ses jaar vir jou gewerk het, moet jy so iemand in die sewende jaar vrylaat.

13. “As jy hom vrylaat, moet jy hom of haar nie met leë hande wegstuur nie.

14. Gee vir so ’n persoon ’n groot afskeidsgeskenk uit jou diere, jou graan op die dorsvloer en van jou wyn in jou parskuip. Deel met hom of haar uit die oorvloed waarmee die Here jou God jou geseën het.

15. Onthou dat jy ook ’n slaaf was in Egipte en dat die Here jou God jou bevry het. Dit is waarom ek hierdie bevel vandag aan jou gee.

16. Veronderstel jou slaaf sê vir jou: ‘Ek wil nie weggaan nie’ omdat hy jou en jou familie leer liefkry het en omdat dit vir hom goed is by jou,

17. moet jy ’n els neem en dit deur sy oorlob teen die deur steek. Dan sal hy lewenslank jou slaaf wees. Dieselfde geld ook vir jou slavinne.

18. “Moenie dit as ’n verlies beskou om jou slaaf vry te laat nie. Onthou dat hy in die ses jaar jou dubbel die loon van ’n gehuurde werker gespaar het. Die Here jou God sal jou seën in alles wat jy doen.”

Die dier wat eerste gebore is

19. “Jy moet al die manlike eersgeborenes uit jou beeste en kleinvee eenkant sit vir die Here jou God. Jy mag nie die eersgeborenes uit jou beestrop op jou velde laat werk nie en jy mag ook nie die eersgeborenes uit jou kleinvee skeer nie.

20. Jy en jou familie moet dit elke jaar voor die Here jou God gaan eet op die plek wat Hy gekies het.

21. Maar as die eersgebore dier enige liggaamsgebrek soos lamheid of blindheid of enige ander fout het, mag jy dit nie vir die Here jou God offer nie.

22. Eet dit by jou huis. Enigeen, rein of onrein, mag daarvan eet, net soos enigeen ’n ribbok of ’n takbok mag eet.

23. Maar jy mag nie die bloed daarvan eet nie. Jy moet dit soos water op die grond uitgooi.”