8. Toe het die aarde geskud en gebewe;die fondamente van die hemelehet gerammel;hulle het geruk vanweë sy toorn.
9. Rook het uit sy neusgate geborrel,verterende vlamme uit sy mond,gloeiende kole uit sy binnekant.
10. Hy het die hemele oopgebreek en afgekom;donkerte was onder sy voete.
11. Hy het op ’n gerub geklim en gevlieg,Hy is gesienop die vlerke van die wind.
12. Hy het homself in donkerte gehul,watermassas en onweerswolkehet Hom omsluier.
13. Uit die gloed voor Homhet weerligstrale geblits.
14. Die Here se stem donder uit die hemele;die Allerhoogste laat sy stem hoor.
15. Hy skiet sy pyle, verstrooi sy vyande;sy weerlig flits, hulle is verbysterd.
16. Die bodem van die see word sigbaar,die fondamente van die aardeword ontblootdeur die gebulder van die Here,deur die rukwind van sy asem.
17. Van bo af het Hy sy hand uitgestrek en my gegryp,uit diepwaters het Hy my uitgetrek.
18. Hy verlos my van magtige vyande,van haters wat te sterk was vir my.
19. Hulle het aangeval toe ek swak was,maar die Here hou my staande.
20. Hy lei my na ’n oop ruimte,en red my omdat Hy my liefhet.
21. Die Here beloon my opregtheid;Hy vergoed my onskuld,
22. Want ek was getrouaan die voorskrifte van die Here;ek was nie skuldig teenoor my God nie.