18. Hulle vellings was verhewe en wonderbaar en al vier se vellings was vol oë reg rondom.
19. Wanneer die lewende wesens beweeg, beweeg die wiele saam met hulle en wanneer die lewende wesens oplig van die grond af, lig die wiele ook.
20. Waar hulle gees ook al heen wou gaan, in daardie rigting het hulle gegaan; die wiele het naby, langs hulle opgelig, want die gees van die lewende wesens was in die wiele.
21. Wanneer dié gaan, gaan hulle en wanneer dié stil staan, staan hulle stil en wanneer dié hulle van die grond af oplig, lig die wiele naby langs hulle op, want die gees van die lewende wesens was in die wiele.
22. Oor die koppe van die lewende wesens was daar iets soos ’n uitgestrektheid, soos die wonderbare skynsel van kristal, uitgesprei bo-oor hulle koppe.
23. Onder die uitgestrektheid was hulle vlerke reguit na mekaar, een na die ander uitgestrek; elkeen het ook twee vlerke gehad wat eenkant en anderkant hul liggame bedek het.Open 1:15; Open 14:2 die geluid van oproering, soos die klank van ’n leërkamp; wanneer hulle stil staan, het hulle hul vlerke laat sak.
24. Ek het ook die klank van hulle vlerke gehoor as hulle beweeg, soos die klank van baie waters, soos die stem van die Almagtige,