1. Yiftag, die Gil’adiet, was ’n dapper vegter, maar hy was die seun van ’n hoer en Gil’ad was die vader van Yiftag.
2. Gil’ad se vrou het vir hom geboorte gegee aan seuns en toe die seuns van die vrou groot word, het hulle Yiftag uitgedryf en vir hom gesê: “Jy sal nie ’n erfenis hê in ons vader se huis nie, want jy is die seun van ’n ander vrou.”
3. Yiftag het weggevlug van sy broers af en gaan woon in die land van Tov en waardelose manne het by Yiftag aangesluit en saam met hom uitgegaan.
4. Dit het gebeur dat na ’n tyd, die seuns van `Ammon teen Yisra’el geveg het.
5. Toe die seuns van `Ammon teen Yisra’el geveg het, het die oudstes van Gil’ad gegaan om Yiftag uit die land van Tov te gaan haal
6. en hulle het vir Yiftag gesê: “Kom en wees ons hoof sodat ons kan veg teen die seuns van `Ammon.”
7. Toe sê Yiftag vir die oudstes van Gil’ad: “Het julle my nie gehaat en my uit my vader se huis weggejaag nie? Waarom kom julle nou na my toe, wanneer julle in die moeilikheid is?”
8. Die oudstes van Gil’ad het vir Yiftag gesê: “Om hierdie rede kom ons nou na jou toe terug: dat jy saam met ons kan gaan en teen die seuns van `Ammon veg en dat jy hoof kan word oor al die inwoners van Gil’ad.”
9. Yiftag sê vir die oudstes van Gil’ad: “As julle my terugvat om teen die seuns van `Ammon te veg en יהוה hulle aan my oorgee, sal ek julle hoof word?”
10. Die oudstes van Gil’ad sê vir Yiftag: “יהוה is getuie tussen ons. Waarlik, ons sal doen soos jy gesê het.”
11. Toe het Yiftag saam met die oudstes van Gil’ad gegaan en die volk het hom as hoof en leier oor hulle aangestel en Yiftag het al sy woorde voor יהוה in Mitzpah gepraat.
12. Nou het Yiftag boodskappers na die koning van die seuns van `Ammon gestuur om te vra: “Wat is tussen u en my dat u na my toe kom om teen my land te veg?”
13. Die koning van die seuns van `Ammon sê vir Yiftag se boodskappers: “Omdat Yisra’el my land weggevat het toe hulle opgekom het vanaf Mitzrayim, vanaf die Arnon sover as tot by die Yabbok en tot by die Yarden, gee hulle nou in vrede terug.”
14. Yiftag het egter weer boodskappers na die koning van die seuns van `Ammon gestuur
15. en vir hom gesê: “So sê Yiftag: Yisra’el het nie die land van Mo’av of die land van die seuns van `Ammon gevat nie,
16. want Yisra’el het, toe hy uit Mitzrayim opgetrek het, deur die wildernis gegaan tot by die Rooisee en by Kadesh gekom.
17. Toe het Yisra’el boodskappers gestuur na die koning van Edom om te sê: ‘Laat my asseblief deur u land trek,’ maar die koning van Edom wou nie luister nie en hulle het ook na die koning van Mo’av gestuur, maar hy wou nie instem nie; daarom het Yisra’el in Kadesh gebly.
18. Toe het hulle deur die wildernis, om die land van Edom en die land van Mo’av gegaan en gekom aan die oostekant van die land van Mo’av en hulle het oorkant die Arnon gekamp, maar hulle het nie in die gebied van Mo’av ingegaan nie, want die Arnon is die grens van Mo’av.
19. Yisra’el het boodskappers gestuur na Sigon, die koning van die Emoriete en die koning van Heshbon en Yisra’el het vir hom gesê: ‘Laat ons asseblief deur u land trek na ons plek toe,’
20. maar Sigon het Yisra’el nie vertrou om deur sy gebied te trek nie; Sigon het al sy manne bymekaargemaak en by Yagatz gekamp en teen Yisra’el geveg.
21. יהוה, die God van Yisra’el, het Sigon en sy hele volk in die hand van Yisra’el gegee en dié het hulle verslaan sodat Yisra’el die hele land van die Emoriete, die inwoners van daardie land, besit het.Num 32
22. Hulle het die hele grondgebied van die Emoriete, van die Arnon af, sover as die Yabbok en van die wildernis af tot by die Yarden, besit.
23. Aangesien יהוה, die God van Yisra’el, die Emoriete voor Sy volk Yisra’el uit verdrywe het, is dit dan vir jou om dit te besit?
24. Besit u nie wat u god K’mosh u gegee het om te besit nie? So wat ook al יהוה, ons God, voor ons uit verdrywe het, sal ons besit.Num 23, 25, 31; Deut 2:9
25. Is u nou enigsins beter as Balak, die seun van Tzippor, die koning van Mo’av? Het hy ooit met Yisra’el getwis, of ooit teen hulle geveg?
26. Terwyl Yisra’el in Heshbon met sy dorpies, in `Aro’er met sy dorpies en in al die stede wat langs die Arnon lê, gebly het vir drie honderd jaar lank, waarom het julle dit nie binne daardie tyd teruggevat nie?
27. Ek het daarom nie teen u gesondig nie, maar ú doen kwaad aan my deur teen my oorlog te maak. Mag יהוה-HaShafat (die Regter) vandag oordeel tussen die seuns van Yisra’el en die seuns van `Ammon!”
28. Die koning van die seuns van `Ammon het egter die boodskap wat Yiftag vir hom gestuur het, verwerp.
29. Die Gees van יהוה het op Yiftag gekom sodat hy deur Gil’ad en M’nasheh gegaan het; toe het hy deur Mitzpeh in Gil’ad gegaan en van Mitzpeh in Gil’ad het hy aangegaan na die seuns van `Ammon.
30. Yiftag het ’n gelofte aan יהוה gedoen en gesê: “As U waarlik die seuns van `Ammon in my hand gee,Lev 27
31. dan sal dit wees dat wat ook al uitkom uit die deure van my huis om my te ontmoet, as ek in vrede terugkom van die kinders van `Ammon, aan יהוה sal behoort en ek sal dit as ’n brandoffer offer.”
32. So het Yiftag oorgegaan na die seuns van `Ammon om teen hulle te veg en יהוה het hulle in sy hand gegee.
33. Hy het hulle met ’n baie groot slag verslaan van `Aro’er af tot by die ingang van Minnit, twintig stede en sover as tot by Avel-K’ramim. So is die seuns van `Ammon verneder voor die seuns van Yisra’el.
34. Toe Yiftag in Mitzpah by sy huis kom, let op, het sy dogter uitgekom om hom te ontmoet met tamboeryn en dans. Sy was sy absoluut enigste kind; behalwe vir haar het hy geen seun of dogter gehad nie.
35. Toe hy haar sien, skeur hy sy klere en sê: “Ag, my dogter! Jy laat my baie laag neerbuig en jy is tussen hulle wat vir my moeilikheid bring, want ek het my woord aan יהוה gegee en ek kan dit nie terugtrek nie.”
36. Sy antwoord hom: “My vader, u het u woord aan יהוה gegee; doen aan my soos u gesê het, aangesien יהוה u gewreek het op u vyande, die seuns van `Ammon.”
37. Sy het vir haar vader gesê: “Laat dít vir my gedoen word: laat my twee maande alleen sodat ek kan weggaan na die berge en kan huil oor my maagdelikheid, ek en my vriendinne.”
38. Toe sê hy: “Gaan!” So het hy haar vir twee maande weggestuur en sy het weggegaan saam met haar vriendinne en oor haar maagdelikheid gehuil op die berge.
39. Aan die einde van twee maande het sy na haar vader teruggekom en hy het aan haar gedoen volgens die gelofte wat hy gedoen het en sy het geen man intiem geken nie. Dit het dus ’n tradisie geword in Yisra’el
40. dat die dogters van Yisra’el elke jaar gaan om die dogter van Yiftag, die Gil’adiet, te herdenk, vier dae in die jaar.