10. Hy sal nie meer teruggaan na sy huis toe en sy plek nie meer herken nie;
11. daarom sal ek nie my mond inhou nie, ek sal praat vanuit die beangstheid van my gees, ek sal kla in die bitterheid van my lewe.
12. Is ek ’n see, of ’n seemonster dat U ’n wag oor my aanstel?
13. Ek het gesê dat U my sal troos en ek sal verlig word van die pyn van my siekbed
14. en let op, U verskrik my deur drome en maak my bang deur visioene;