1. Let op, daar is ’n vasgestelde tyd vir die mens op aarde en sy dae is soos die dae van ’n huurling,
2. soos ’n slaaf wat gretiglik begeer na die aandskemer en soos ’n huurling wat kyk om sy taak te voltooi;
3. so het ek maande van teleurstelling geërf en moeisame nagte word vir my uitgemeet.
4. Wanneer ek gaan lê, sê ek: “Wanneer sal ek opstaan?” en die nag blyk lank te wees; wanneer ek gaan rus, rol ek rond tot dagbreek toe.
5. My vlees is bedek met wurms en my liggaam met stof; my vel krimp op en val uitmekaar.
6. My dae is vinniger as ’n wewerspoel en gaan verby sonder verwagting.
7. O, onthou tog dat my gees nog lewe; nogtans, my oog sal weer die goeie sien.
8. Die oog van hom wat my gesien het, sal nie meer bly wees nie. U oë is op my en ek is nie weg nie!
9. Soos die wolk wegkwyn en verdwyn, so sal hy wat afgaan na Sh’ol, nie weer opkom nie.
10. Hy sal nie meer teruggaan na sy huis toe en sy plek nie meer herken nie;
11. daarom sal ek nie my mond inhou nie, ek sal praat vanuit die beangstheid van my gees, ek sal kla in die bitterheid van my lewe.