6. wat daardie nag betref, laat dik donkerheid hom bedek; laat daardie dag nie bereken word in die dae van die jaar nie, nie kom in die getal van die maande nie;
7. ja, laat daardie nag onvrugbaar wees, geen uitroep van vreugde daarin kom nie;
8. laat hulle wat die dag vervloek, dit vervloek, hulle wat gereed is om die Leviatan aan te hits;
9. laat die sterre van sy oggendskemering donker wees; laat die mense wag op lig, maar niks kry nie en laat hulle ook nie die ondergaan van die dag sien nie
10. omdat dit nie die deure van my moeder se baarmoeder toegesluit het nie en ook nie moeilikheid vir my oë weggesteek het nie.
11. Waarom het ek nie in die baarmoeder gesterf nie? Waarom het ek uitgekom by geboorte?
12. Waarom is ek op my moeder se knieë grootgemaak? Waarom het ek aan die borste gedrink?
13. Ek moes nou in die graf gelê en stil gewees het; ek moes geslaap het, dan sou ek tot rus gekom het
14. saam met konings en raadgewers van die aarde, wat verlate plekke vir hulleself bou;
15. of saam met prinse wat goud besit, wat hulle huise met silwer volmaak;
16. of soos ’n weggesteekte miskraam, asof ek nie bestaan het nie; soos babas wat nooit die lig sien nie.
17. Daar hou die bose op met woelinge en daar kom die wat moeg is tot rus.
18. Daar rus die gevangenes saam; hulle hoor nie die stem van die onderdrukker nie.
19. Klein en groot is daar en die slaaf is vry van sy meester.