18. Waarlik, ’n groot berg val en ’n rots beweeg uit sy plek;
19. die waters verslyt die klippe en was die grond van die aarde weg; so vernietig U die hoop van die mens.
20. U hou voortdurend aan teen hom en hy gaan verby; U gooi hom weg met skande op sy gesig.
21. As sy seuns vermeerder, weet hy dit nie; as hulle minder word, merk hy dit nie op nie,
22. maar die vlees aan hom sal pyn hê en die lewe in hom sal treur.”