18. Yosef sê vir sy vader: “Nie so nie, my vader, want hierdie een is die eersgeborene; lê u regterhand op sy kop.”
19. Sy vader weier egter en sê: “Ek weet, my seun, ek weet. Hy sal ook ’n volk word en hy sal ook groot word, maar waarlik sal sy jongste broer groter wees as hy en sy nageslag sal ’n menigte van nasies word.”
20. Hy het hulle dáárdie dag geseën en gesê: “Deur jou sal Yisra’el seën en sê: ‘Mag God jou maak soos Efrayim en soos M’nasheh’!” So het hy Efrayim voor M’nasheh gestel.
21. Toe sê Yisra’el vir Yosef: “Let op, ek sterf, maar God sal by julle wees en Hy sal julle terugbring na die land van julle vaders.
22. Ek gee bo jou broers vir jou Sh’khem, wat ek met my swaard en my boog van die Emoriete afgevat het.”