16. die Engel wat my losgekoop het uit alle boosheid, seën die seuns, mag my naam oor hulle uitgeroep word en die naam van my vaders Avraham en Yitz’gak en laat hulle groei tot ’n menigte op die aarde.”
17. Toe Yosef sien dat sy vader sy regterhand op die kop van Efrayim gelê het, het sy oë bevange geword en hy het die hand van sy vader gegryp om dit van die kop van Efrayim op die kop van M’nasheh oor te sit.
18. Yosef sê vir sy vader: “Nie so nie, my vader, want hierdie een is die eersgeborene; lê u regterhand op sy kop.”
19. Sy vader weier egter en sê: “Ek weet, my seun, ek weet. Hy sal ook ’n volk word en hy sal ook groot word, maar waarlik sal sy jongste broer groter wees as hy en sy nageslag sal ’n menigte van nasies word.”
20. Hy het hulle dáárdie dag geseën en gesê: “Deur jou sal Yisra’el seën en sê: ‘Mag God jou maak soos Efrayim en soos M’nasheh’!” So het hy Efrayim voor M’nasheh gestel.
21. Toe sê Yisra’el vir Yosef: “Let op, ek sterf, maar God sal by julle wees en Hy sal julle terugbring na die land van julle vaders.
22. Ek gee bo jou broers vir jou Sh’khem, wat ek met my swaard en my boog van die Emoriete afgevat het.”