6. Rivkah het met haar seun Ya’akov gepraat: “Let op, ek het jou vader met jou broer `Esav hoor praat en sê:
7. ‘Bring vir my wild en maak vir my ’n smaaklike ete dat ek kan eet en jou kan seën voor die Teenwoordigheid van יהוה, voor my dood.’
8. My seun, gehoorsaam daarom my stem, wat ek jou beveel.
9. Gaan nou na die kleinvee en gaan haal vir my twee goeie boklammers dat ek vir jou vader daarvan ’n smaaklike ete kan maak, soos hy daarvan hou
10. en jy sal dit vir jou vader vat sodat hy kan eet en hy jou kan seën voor sy dood.”
11. Ya’akov sê vir sy moeder Rivkah: “Let op, my broer `Esav is ’n harige man en ek is ’n gladde man.
12. Miskien sal my vader oor my voel en ek sal in sy oë wees soos ’n misleier en ’n vloek oor my bring en nie ’n seën nie.”
13. Sy moeder antwoord hom: “Laat jou vloek op my wees, my seun! Gehoorsaam net my stem en gaan haal dit vir my.”
14. Hy het dit gaan haal en na sy moeder gebring en sy moeder het daarvan ’n smaaklike ete gemaak soos sy vader daarvan hou.
15. Rivkah vat ook die beste klere van `Esav, haar oudste seun, wat by haar in die huis was en sy trek dit vir Ya’akov, haar jongste seun, aan
16. en die velle van die bokkies trek sy oor sy hande en oor die gladde deel van sy nek
17. en sy gee die smaaklike ete en die brood wat sy gemaak het, in die hand van Ya’akov, haar seun.
18. Hy kom by sy vader en sê: “My vader!” Hy antwoord: “Hier is ek! Wie is jy, my seun?”
19. Ya’akov sê aan sy vader: “Ek is `Esav, u eersgeborene. Ek het gedoen soos u my beveel het. Sit asseblief regop en eet van my wildsvleis dat u gees, liggaam, wil en verstand my kan seën.”