8. Die koning van Aram het oorlog gevoer teen Yisra’el en hy het met sy diensknegte beraadslaag en gesê: “Op dié en dié plek sal my kamp wees.”
9. Die man van God het die koning van Yisra’el laat weet: “Pas op dat u nie deur daardie plek trek nie, want die Arameërs kom daar deur.”
10. Die koning van Yisra’el het na die plek gestuur waaroor die man van God met hom gepraat het; so het hy hom meer as een of twee keer gewaarsku sodat hy daar op sy hoede was.
11. Die verstand, wil en emosie van die koning van Aram was briesend hieroor en hy roep sy diensknegte en sê vir hulle: “Kan julle my vertel wie van ons vir die koning van Yisra’el is?”
12. Een van sy diensknegte antwoord: “Nee, my meester, o koning, Elisha, die profeet wat in Yisra’el is, vertel aan die koning van Yisra’el die woorde wat u in u slaapkamer praat.”
13. Hy het gesê: “Gaan kyk waar hy is sodat ek kan stuur en hom laat vang.” Dit is vir hom vertel en gesê: “Let op, hy is in Dotan.”
14. Hy het perde, strydwaens en ’n groot leër daarheen gestuur en hulle het in die nag gekom en die stad omsingel.
15. Toe die lyfbediende van die man van God vroeg opgestaan en uitgegaan het, let op, het ’n leër met perde en strydwaens om die stad beweeg. Sy dienskneg sê vir hom: “Ag, my meester, wat sal ons doen?”
16. Hy antwoord: “Moenie vrees nie, want dié wat by ons is, is meer as dié wat by hulle is.”
17. Toe het Elisha gebid en gesê: “יהוה, ek bid, maak sy oë oop sodat hy kan sien.” יהוה het die dienskneg se oë oopgemaak en hy het gesien en let op, die berg was vol perde en strydwaens van vuur reg rondom Elisha.
18. Toe hulle na hom toe afkom, het Elisha tot יהוה gebid en gesê: “Ek bid, slaan hierdie mense met blindheid.” Hy het hulle volgens die woord van Elisha met blindheid geslaan.
19. Toe sê Elisha vir hulle: “Dit is nie die pad nie en ook nie die stad nie; volg my en ek sal julle na die man toe bring wat julle soek.” Hy het hulle na Shomron gebring.
20. Toe hulle Shomron ingekom het, sê Elisha: “יהוה, maak hulle oë oop sodat hulle kan sien.” יהוה het hulle oë oopgemaak en hulle het gesien en let op, hulle was binne-in Shomron!
21. Toe hy hulle sien, vra die koning van Yisra’el vir Elisha: “My vader, moet ek hulle doodmaak? Moet ek hulle doodmaak?”
22. Hy antwoord: “U mag nie doodmaak nie. Sou u hulle doodmaak wat u met u swaard en u boog as gevangenes weggevoer het? Sit aan hulle brood en water voor sodat hulle kan eet en drink en na hulle meester toe gaan.”
23. Hy het ’n groot fees vir hulle voorberei en nadat hulle geëet en gedrink het, stuur hy hulle weg en hulle het na hul meester gegaan. Die plunderende bendes van die Arameërs het nie weer in die land van Yisra’el ingekom nie.