18. en terwyl hulle skuinslê aan tafel en eet, sê Yeshua: “Dit is waar, Ek sê vir julle, een van julle, wat saam met My eet, sal My oorlewer.”
19. Toe het hulle begin moedeloos word en een vir een vir Hom gevra: “Is dit miskien ek?”
20. Hy antwoord en sê vir hulle: “Een van die twaalf wat saam met My indoop in die gereg.
21. Die Seun van die mens gaan net soos daar van Hom geskrywe is, maar wee daardie man deur wie se hand die Seun van die mens oorgelewer word! Dit sou vir die man beter gewees het as hy nie gebore is nie.”
22. Terwyl hulle eet, vat Yeshua ongesuurde brood, dank, breek dit en gee dit vir hulle en sê: “Vat, hierdie is My liggaam.”
23. Hy vat ’n beker, dank, seën dit en gee dit vir hulle en hulle het almal daaruit gedrink.
24. Hy sê vir hulle: “Hierdie is My bloed van die nuwe verbond, wat in ruil vir baie uitgestort word.
25. Dit is waar, Ek sê vir julle, Ek sal nie weer van die vrug van die wingerd drink tot op daardie dag dat Ek dit nuut sal drink in die Koninkryk van God nie.”
26. Hulle het lofsange gesing en uitgegaan na die OlyfbergZ’kh 13:7
27. en Yeshua sê vir hulle: “Julle sal almal in hierdie nag skaam wees vir My, want daar is geskrywe: ‘Ek sal die Skaapwagter slaan en die skape sal verstrooi word,’
28. maar wanneer Ek opgestaan het, sal Ek voor julle uitgaan na die Galil.”
29. Kefa sê vir Hom: “As almal sou skaam wees vir U, nie ek nie.”
30. Yeshua sê vir hom: “Dit is waar, Ek sê vir jou, vandag, in hierdie nag voordat die haan twee maal kraai, sal jy drie maal ontken dat jy My ken,”
31. maar hy het meer en meer aangehou en gesê: “Al moet ek saam met U doodgemaak word, ek sal U nooit ontken nie, my Meester.” Almal het net soos hy gepraat.
32. Hulle het gekom by die plek wat genoem word Gat-Sh’manim en Hy sê vir Sy studentevolgelinge: “Sit hier terwyl Ek gaan bid.”
33. Hy vat vir Kefa, Ya’akov en Yoganan saam met Hom en het hoogs ontsteld en swaarmoedig begin word
34. en Hy sê vir hulle: “My gees is tot die dood toe bedroef; bly hier en wees waaksaam.”
35. Hy gaan ’n bietjie verder, val op die grond en bid dat, as dit moontlik was, dié uur by Hom sou verbygaan