4. Toe die inboorlinge die gevaarlike dier aan sy hand sien hang, sê hulle vir mekaar: “Hierdie man is beslis ’n moordenaar, wat die regverdige oordeel nie laat lewe nie, al is hy uit die see gered.”
5. Sha’ul het die adder in die vuur afgeskud en geen kwade gevolge gehad nie.
6. Hulle het verwag dat hy sou opswel of skielik dood neerval, maar nadat hulle lank gewag het en gesien het dat niks kwaads met hom gebeur nie, het hulle van gedagte verander en gesê dat hy ’n god is.
7. Die hoof van die eiland, wie se naam Poblios was, het in die omgewing van daardie plek ’n stuk grond gehad en hy het ons ontvang en drie dae lank vriendelik gehuisves.
8. Poblios se vader het siek gelê aan koors en disenterie en Sha’ul het ingegaan na hom toe en nadat hy gebid het, hom die hande opgelê en hom gesond gemaak.
9. Hierna het ook die ander op die eiland wat siektes gehad het, na hom toe gekom en is gesond gemaak.
10. Hulle het ons ook baie hoog geag en toe ons sou wegvaar, ons, van dit wat ons nodig het, voorsien.
11. Ná drie maande het ons weggevaar in ’n skip van Alexandria met die skeepsmerk “Tweeling,” wat op die eiland oorwinter het
12. en ons het by die stad Surakousai geland en drie dae lank daar gebly.
13. Daarvandaan het ons rondgeseil en by die stad Region aangekom, ’n dag later het die suidewind opgekom en op die tweede het ons Potioloi bereik, ’n stad van Italië,
14. waar ons broers gevind het wat ons gevra het om sewe dae by hulle te bly en toe het ons na Rome gegaan.
15. Die broers wat van ons koms gehoor het, het ons tegemoet gekom by die Appiosmark en die Drie Herberge en toe Sha’ul hulle sien, het hy God geloof en is bemoedig.
16. Ons het Rome binnegegaan en die kaptein oor honderd het Sha’ul toegelaat om op sy eie te bly, met ’n soldaat wat hom moes oppas.