1. Job het verder gegaan om sy saak te stel en gesê:
2. “Ag, hoe verlang ek na die dae en maande toe die Here nog vir my gesorg het.
3. Toe was Hy by my soos ’n lig wat skyn. Omdat Hy dit vir my lig gemaak het, kon ek veilig in die donker loop.
4. Vroeër in my lewe was God soos ’n huisvriend vir my,
5. want toe was die Here nog by my, en my kinders om my.
6. Dit was ’n tyd van oorvloed. Daar was ’n oormaat melk en die olie het by die groefies van die pers uitgestroom.
7. “Dit was nog die goeie ou dae toe ek nog na die stadsingang toe gegaan het. Daar het ek tussen die leiers van die mense gaan sit.
8. Van die jongmense het plek gemaak wanneer hulle my sien. Die ouer mense het selfs uit respek vir my opgestaan wanneer hulle my sien aankom het.
9. Wanneer ek iets gesê het, het die leiers stilgebly om na my te luister.
10. Die vername mense wat nog iets wou sê, het dan opgehou praat en nie verder hulle mening gegee nie.
11. “Almal wat my gehoor het, het net goeie dinge vir my te sê gehad. Die mense wat my gesien het, was tevrede met wat ek gedoen het.
12. Want ek het die armes gehelp wat gekla het. Ek het ook die weeskinders gehelp wat niemand gehad het om vir hulle te sorg nie.
13. Ek het mense gehelp wat al die hoop opgegee het om te lewe, en hulle het net mooi dinge oor my lewe te sê gehad. Ek het dit reggekry om weduwees weer te laat sing omdat hulle bly is.
14. Ek het reg geleef en mense eerlik en regverdig behandel. Ek het dit soos klere aangetrek en soos ’n band om my kop gesit.
15. Ek was die blindes se oë en die lam mense se voete.
16. Ek was soos ’n pa vir die armes. Ek het ook die belange van vreemde mense verdedig.
17. Ek het die mag gebreek van mense wat ander onderdruk. Verder het ek hierdie onderdrukkers gedwing om hulle slagoffers vry te laat.
18. “Ek het gedink dat ek baie oud sou word en in vrede in my eie huis sou doodgaan.
19. Ek was soos ’n boom met wortels wat tot by die water gaan. In die nag val daar dou op die boom se takke.
20. Ek het altyd binne-in my vol nuwe krag gevoel. Ek was sterk en gesond.
21. “As ek gepraat het, het mense met aandag geluister. Hulle was stil, want hulle wou graag my raad en opinie oor dinge hoor.
22. Na ek gepraat het, het niemand die behoefte gehad om iets meer te sê nie. Hulle was tevrede. Hulle het aanvaar wat ek gesê het.
23. Net soos mense graag wou hê dit moes reën, net so graag wou hulle altyd hê ek moes praat. Dit was vir hulle soos lentereën wat hulle indrink.
24. Hulle het weer nuwe moed gekry as ek vir hulle glimlag. My vriendelike gesigsuitdrukking was vir hulle baie werd.
25. Ek het vir hulle besluit wat hulle moet doen, want ek was vir hulle ’n leier. Ek was soos ’n koning tussen sy manskappe. Ek het hulle getroos wanneer hulle moedeloos was.”