6. Dan het Peninna, wat nie van Hanna gehou het nie, haar gespot oor die Here nie vir haar kinders gee nie. Die gespot het Hanna verskriklik ontstel,
7. want dit het elke jaar gebeur wanneer sy na die tempel van die Here toe gegaan het. Peninna het haar só gespot dat sy op ’n dag begin huil het en nie wou eet nie.
8. Elkana sê toe vir haar: “Hoekom huil jy? En hoekom eet jy nie? Waaroor is jy so omgekrap? Is ek nie vir jou beter as tien kinders nie?”
9. Die priester Eli het gewoonlik op ’n stoel gesit by die deurkosyn van die tempel. Toe die familie klaar geëet en gedrink het, het Hanna opgestaan.
10. Sy was sielsongelukkig. Sy het tot die Here gebid en terwyl sy vreeslik huil,
11. het sy ’n belofte gemaak. Sy het gesê: Magtige Here,ek is U nederige diensmeisie.As U regtig my moeilike omstandighede raaksienen my sal onthou en my nie vergeet nieen vir my ’n seunskind gee,sal ek hom vir sy lewe lank aan U, Here, teruggee.Sy hare sal nooit geskeer word nie.
12. Terwyl sy so aanhoudend voor die altaar bid, het Eli haar mond dopgehou.
13. Omdat Hanna in haar hart met die Here gepraat het en net haar lippe geroer het sonder dat haar stem gehoor kon word, het Eli gedink sy is dronk.
14. Hy sê toe vir haar: “Wanneer gaan jy ophou met jou gedrink? Los die drank!”
15. “U maak ’n fout, Meneer,” antwoord Hanna. “Ek het nie wyn of enige sterk drank gedrink nie. Ek is ’n baie ongelukkige vrou en ek het maar net my hart voor die Here uitgepraat.
16. Moet asseblief nie dink dat ek, ’n nederige mens, sommer ’n nikswerd vrou is nie. Dit is omdat ek bekommerd en ontsteld is dat ek so lank gebid het.”