43. Daarna het sy volgelinge die kos bymekaargemaak wat oorgebly het, ’n hele twaalf mandjies vol.
44. Daar was baie mense; net die mans wat saamgeëet het, was 5 000.
45. Toe hulle klaar geëet het, het Jesus die klomp mense gevra om huis toe te gaan. Hy het ook sy klein groepie getrouste volgelinge solank met die skuit vooruitgestuur na Betsaida toe.
46. Nadat Hy alles gereël het en die mense weg was, is Hy teen die berg op om te gaan bid.
47. Toe dit al goed donker was, was die boot mooi in die middel van die see. Jesus was alleen op die strand.
48. Hy het gesien hoe sy dissipels swoeg met die roeiery, want die wind was teen hulle.
49-50. Toe die son sy kop begin uitsteek, stap Jesus op die water na hulle toe. Hy wou langs hulle verbystap, maar toe hulle Hom op die water sien loop, dog hulle dit is ’n spook. Hulle het hulle spierwit geskrik. Jesus stel hulle toe dadelik gerus: “Moenie so skrik nie, dit is net Ek. Julle hoef nie bang te wees nie.”
51-52. Hy klim toe in die boot by hulle. Daar en dan gaan die wind toe ook lê. Sy volgelinge was heeltemal uit die veld geslaan. Al het hulle gesien hoe so baie mense met so ’n bietjie kos genoeg kry om te eet, het hulle nie verstaan wie Jesus regtig is nie. Hulle kon hulle oë nie glo nie.
53. Toe hulle anderkant by Gennesaret land, het hulle die skuit daar vasgemaak.
54. Jesus het skaars uit die boot geklim of die mense het Hom herken.
55. Die nuus dat Hy daar is, het soos ’n veldbrand deur die hele gebied versprei.
56. Waar Hy ook al gegaan het, het die mense siekes na Hom toe gebring. Of Hy nou in die klein plattelandse plekkies of in die groter dorpe was, die mense het daar vir Hom met hulle siekes gewag. Wanneer Hy by so ’n plek gekom het, het hulle vir Hom by die mark gewag, waar almal altyd saamgekom het. Hulle het Hom dan gesmeek en gesoebat om die siekes net toe te laat om aan Hom te raak. Dié wat aan Hom geraak het, het natuurlik almal gesond geword.