hoofstukke

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52

Ou Testament

Nuwe Testament

Jeremia 34 Bybel vir Almal (ABA)

Ek gee hierdie stad vir die koning van Babel

1. Koning Nebukadnesar en al sy soldate en al die volke oor wie hy regeer het, het oorlog gemaak teen Jerusalem en al die stede naby die stad. Jeremia het gehoor die Here sê vir hom:

2. “Die Here, die God van Israel, sê: Jy moet vir koning Sedekia van Juda gaan sê dat Ek sê: Ek gee hierdie stad vir die koning van Babel, en hy sal dit verbrand.

3. En jy sal nie kan wegvlug van hom nie. Sy soldate sal jou vang, dit is seker, en hulle sal jou vir hom gee. Jy en die koning van Babel sal mekaar sien en met mekaar praat, en jy sal na Babel gaan.”

4. Maar hoor wat sê die Here nog vir jou, koning Sedekia van Juda: “Jy sal nie in die oorlog sterf nie,

5. jy sal sterf wanneer daar vrede in jou land is. Jou mense sal vir jou ook vure aansteek om oor jou te rou, soos hulle ook gedoen het vir die konings van Juda wat voorheen regeer het. Dit belowe Ek, sê die Here.”

6. Die profeet Jeremia het dit alles vir koning Sedekia van Juda in Jerusalem gesê.

7. Dit was toe die soldate van die koning van Babel oorlog gemaak het teen Jerusalem en teen al die stede van Juda wat oorgebly het, ook teen die stede Lakis en Aseka, die enigste stede met sterk mure wat nog oorgebly het.

8. Jeremia het gehoor die Here praat met hom. Dit was in die tyd nadat Sedekia ’n ooreenkoms gemaak het met die mense in Jerusalem. Hulle het belowe dat hulle die slawe van hulle eie volk vry sal laat weggaan.

9. Elkeen moes sy Hebreeuse slaaf of slavin vry laat weggaan, sodat nie een Judeër ’n slaaf van sy eie volk het nie.

10. Al die amptenare en al die mense wat die ooreenkoms met die koning gemaak het om hulle slawe vry te laat weggaan, het dit gedoen.

11. Maar toe het hulle weer verander en hulle het die slawe en slavinne wat hulle vry laat weggaan het, weer laat terugkom. Hulle het hulle weer slawe en slavinne gemaak.

12. Jeremia het gehoor die Here sê vir hom:

13. “Die Here, die God van Israel sê: Ek het ’n verbond gemaak met julle voorvaders toe Ek hulle vrygemaak het uit Egipte waar hulle slawe was. Ek het gesê:

14. Julle almal moet elke sewende jaar elke Hebreër van julle eie volk wat ’n slaaf van julle geword het en wat ses jaar lank vir julle gewerk het, vry laat weggaan.“Maar julle voorvaders het dit nie gedoen nie, hulle was nie gehoorsaam nie.

15. En julle het nou die regte ding gedoen wat Ek wil hê. Julle het besluit om die slawe wat Israeliete is, vry te laat weggaan, en julle het ’n ooreenkoms gemaak in die tempel wat my Naam het.

16. Maar toe verander julle weer en julle ontwy my Naam en julle laat die slawe en slavinne wat julle vry laat weggaan het, terugkom en julle maak hulle weer slawe en slavinne.

17. Daarom sê Ek nou: Julle was nie gehoorsaam aan My nie, julle het nie die slawe wat Israeliete is, vry laat weggaan nie. Nou sal Ek julle vry laat weggaan, vry om te sterf in die oorlog en van pes en van honger. Ek sal julle iets maak wat al die volke sal laat skrik.

18. Julle het ’n ooreenkoms gemaak, en Ek was die getuie. Julle het ’n kalf in twee stukke gesny en toe het julle tussen die twee stukke verbygeloop. Party manne het nie gedoen wat hulle in die ooreenkoms belowe het nie. Ek sal hulle nou soos daardie kalf in twee stukke sny.

19. Ek sal dit doen met die amptenare van Juda en Jerusalem, met die offisiere en met die priesters en met al die mense wat tussen die stukke van die kalf verbygeloop het.

20. Ek sal hierdie mense vir hulle vyande gee, vir die mense wat hulle wil doodmaak, en hulle lyke sal kos wees vir die voëls en die wilde diere.

21. En Ek sal koning Sedekia van Juda en sy amptenare vir hulle vyande gee wat vir hulle wil doodmaak, vir die soldate van die koning van Babel wat weggegaan het van julle.

22. Ek sal vir hulle sê hulle moet terugkom na hierdie stad. Hulle sal oorlog maak teen die stad en hulle sal dit oorwin en verbrand. Ek sal al die mense laat verdwyn uit die stede van Juda, daar sal niemand woon nie.”