4. Esau het na hom toe gehardloop en hy het vir Jakob omhels. Hy het sy arms om Jakob se nek gesit en hom gesoen, en hulle het gehuil.
5. Toe Esau kyk, sien hy die vroue en die kinders en hy vra: “Wie is hierdie mense by jou?”Jakob het geantwoord: “Dit is die kinders wat God vir my gegee het. God was baie goed vir my.”
6. Toe kom die slavinne en hulle kinders nader en hulle buig voor Esau,
7. en ná hulle kom ook Lea en haar kinders nader en hulle buig. Laaste het Josef en Ragel nader gekom en hulle het gebuig.
8. Toe vra Esau: “Hoekom het jy al daardie goed vir my gegee?”En Jakob antwoord: “Dit is ’n present sodat Meneer vriendelik sal wees met my.”
9. Toe sê Esau: “My broer, ek het self baie goed. Hou dit alles, dit moet joune bly.”
10. Maar Jakob het gesê: “Nee, as Meneer vriendelik wil wees met my, dan moet jy asseblief my present aanvaar, want ek het dit vir jou gegee soos ’n mens iets vir God gee. En jy was vriendelik met my.